Richtlijn: Niet-kleincellig longcarcinoom (2.0) - Kwaliteitskoepel

Richtlijn: Niet-kleincellig longcarcinoom (2.0)vertraging en morbiditeit door de aanvullende tests (met relatief veel fout-positiviteit bij een lagevoorafkans). 128 Ook bij gestratificeerde toepassing van disseminatieonderzoek blijft weefselverificatie vangevonden afwijkingen nodig.Niettemin is er een aantal basisprincipes. Bij een patiënt waarbij thoracale pathologie wordt vermoed en dediagnose niet duidelijk is zal beeldvorming van de thorax nodig zijn, een CT van de thorax/bovenbuik metcontrast (let op contra-indicaties zoals nierfunctiestoornissen). Bij een patiënt die mogelijk voor eenchirurgische, chemoradiotherapie of stereotactische behandeling in aanmerking komt is eenFDG-PET/diagnostische-CT als eerste beeldvormend onderzoek aangewezen. Naderdisseminatieonderzoek richt zich op mogelijke metastatische afwijkingen. Biopsieën zijn nodig voor hetaantonen van verdachte afwijkingen; vervolgens wordt vaak onderzoek gedaan ter uitsluiting vanmetastasen, indien dit behandelconsequenties heeft. Een MRI van de hersenen om hersenmetastasen uitte sluiten bij patiënten met een stadium III heeft duidelijke therapeutische consequenties. Verschillendeonderzoeken tonen aan dat er te weinig dissiminatieonderzoek bij deze groep wordt verricht, zeker als mencombinatiebehandelingen overweegt. 129 Een skeletscsan wordt alleen gemaakt als er een hoge verdenkingop botmetastasen is (bijv. hypercalciëmie), omdat een botscan goedkoper is dan een FDG-PET.Een vergrote bijnier bij standaard CT-onderzoek is vaker benigne dan maligne. Vooral adenomen kunnendoor hun hoge vetgehalte typische beelden geven op CT en MRI (aantoonbaar door respectievelijkdichtheidsmeting - zonder intraveneus contrast - en ‘chemical shift-imaging'). Deze bevindingen wordenkwantitatief uitgedrukt; de criteria voor testpositiviteit variëren echter in de literatuur. Niettemin is vaak tocheen punctie of biopsie nodig om zekerheid te bieden. Ditzelfde geldt voor leverafwijkingen waarbijbeeldvormend onderzoek niet conclusief wordt geacht. 130FDG-PET wordt gebruikt om (occulte) metastasen aan te tonen die simpler te benaderen zijn voorpathologische verificatie. Alleen voor afwezigheid van FDG-opname in een vergrote bijnier is tot dusvergeen fout-negativiteit beschreven (95%-BI: 0,95-1,0). 131-134 Omgekeerd kan (licht) verhoogde opnamevoorkomen bij bijnieradenomen, en ook hier is de waarde van een positieve test afhankelijk van hetafkappunt (specificiteit: 0,88; 95%-BI: 0,78-0,94). 135 Voor typering van hersenafwijkingen heeft FDG-PETdoor de hoge fysiologische FDG-opname in de hersenen geen waarde. 136 Er is niet veel direct vergelijkendonderzoek tussen skeletscintigrafie en FDG-PET. 137-139 Meestal betreft het onderzoeken waarin de tests bijeen aantal tumortypen zijn onderzocht, met inbegrip van tumoren die notoir slecht FDG kunnenaccumuleren (prostaat-, mammacarcinoom). De resultaten suggereren een duidelijk betere specificiteit vanFDG-PET bij een wat wisselende sensitiviteit. FDG-PET is in het voordeel bij osteolytische metastasen, debotscan bij osteoblastische. De literatuur over levermetastasen berust grotendeels op ervaring bijcolorectale tumoren, die net als longkanker in het algemeen wel een adequate affiniteit voor FDG hebben.De gegevens suggereren dat FDG-PET geen meerwaarde heeft bij het screenen op levermetastasen (danmet een ‘state of the art' CT) 140 en dat licht verhoogde opname ook voorkomt bij goedaardigeafwijkingen. 141Conclusies:Bij patiënten met een NSCLC is de kans op metastasen verhoogd bij aspecifieke klachten zoalsgewichtsverlies >10% en/of WHO-‘performance score > 2, hematocriet