GOEDE PRAKTIJKEN uit de PKGV-industrie Inspireer elkaar. Leer ...

en zijn niet alleen aan de hand van de risico’s in het kader van de
machinerichtlijn, maar ook aan de hand van de handelingen die in een
bepaalde zone worden verricht, de risico’s per werkzone in kaart
gebracht. Voor het uitvoeren van de risicoweging is het model van Fine
en Kinney gehanteerd.
Het productieproces is, onderverdeeld is werkzones, in een schema
gezet en uit de kleur van zo'n werkzone kan afgeleid worden welk
risico er heerst. Zo is een werkzone bijvoorbeeld rood gekleurd bij een
hoog risico en groen bij een licht risico. "Deze methodiek maakt
voor iedere medewerker zichtbaar welk risico wordt gelopen.
Hierdoor zijn ze zich meer bewust van de gevaren op de
werkplek. De methodiek is verder een handig hulpmiddel voor de
besluitvorming over investeringen in veiligheid. We pakken telkens
eerst de rode zones – de zones met een hoog risico – aan. In
samenspraak met het VGS-team wordt dan bepaald wat er veranderd
moet worden om het risico op ongevallen te verminderen," aldus Hans
Huiskamp, KAM-coördinator bij Coldenhove.
tijd voor gedragsbeïnvloeding
De instrumentele benadering die tot dusver was gekozen, bleek
onvoldoende om onveilig gedrag te bannen. Met de inzet van Falke en
Verbaan werd een koerswijziging ingezet: de gedragsbenadering kwam
voorop te staan. Gerben Bulten: "Ik kwam Waldo Falke tegen en dacht
'dit is het!'. Zijn aanpak is weliswaar flinterdun, maar simpel en
werkbaar. De kern van zijn aanpak is dat leidinggevenden
medewerkers op afspraken moeten aanspreken en dat er sancties
moeten volgen als zij zich niet aan de afspraak houden. Dit is precies
de kapstok die wij nodig hebben."
Na een quick scan door het bureau werd een bijeenkomst
georganiseerd waaraan alle sleutelpersonen op het gebied van
veiligheid binnen Coldenhove – de leidinggevenden, de arbo-
Goede praktijken uit de PKGV-industrie - 8 -