Tekst - Vlaams Parlement

-154- Vlaams Parlement - Vragen en Antwoorden - Nr.8 - Mei 2006
INGE VERVOTTE
VLAAMS MINISTER VAN WELZIJN, VOLKSGEZONDHEID EN GEZIN
ANTWOORD
op vraag nr. 135 van 24 maart 2006
van VERA VAN DER BORGHT
1. In 2000 besloot de toenmalige minister voor Welzijn dat het Vlaams Infrastructuurfonds voor
Persoonsgebonden Aangelegenheden (VIPA) samen met de Vereniging van Vlaamse Steden en
Gemeenten (VVSG) en meer bepaald de werkgroep “OCMW’s van de centrumsteden”, een
vergelijkend onderzoek zou uitvoeren naar de structurele kostprijselementen van openbare
rusthuizen in Vlaanderen.
Het VIPA stuurde aan op dergelijk onderzoek omdat het financieel profiel van de aanvrager een
belangrijk evaluatie-element is in de procedure tot het verkrijgen van subsidies voor de realisatie
van infrastructuur voor o.m. ouderenvoorzieningen. Het VIPA had immers vastgesteld dat de
exploitatiekost van de openbare initiatieven systematisch hoger lag dan bij de private vzwouderenvoorzieningen.
Volgens de VVSG werd de hogere kost veroorzaakt door het personeelsstatuut van de openbare
sector.
Het genoemde onderzoek werd afgerond in mei 2002. De onderzoekers stelden onder meer vast
dat de variatie tussen de openbare rusthuizen groot is en dat er geen objectieve criteria zijn die
een structurele meerkost zouden veroorzaken in de werking van openbare initiatieven. Het werd
duidelijk dat een aantal rusthuizen op sommige punten minder goed scoren omwille van een
minder goed beheer.
2. Sinds 1999 zijn de OCMW’s begonnen met het invoeren van een nieuwe OCMW-boekhouding.
Deze vernieuwing van de registratie die geleidelijk via pilootprojecten werd ingevoerd en nu
algemeen wordt toegepast, heeft ook een aanzienlijke invloed op het behoorlijk beheer en
bestuur van het OCMW. Mijn collega van binnenlandse aangelegenheden heeft de opvolging
van de implementatie van deze nieuwe regelgeving overgenomen. Tot op heden wordt verder
gesleuteld aan het correct registreren van de inkomsten en uitgaven.
De aangehaalde registratie van personeelsgegevens is inderdaad een belangrijk gegeven, en het
zou bepaalde voordelen kunnen hebben indien alle initiatiefnemers op dezelfde wijze hun
handelingen registreren. Evenwel behoort het bijhouden (van de kostprijs) van personeelsgegevens
tot het human resources beleid van de voorziening als onderdeel van een globaal
beheersinstrument. Het is geen taak van de centrale overheid om op algemene wijze aan de
geresponsabiliseerde besturen dergelijke bijkomende dwingende maatregelen op te leggen