Tekst - Vlaams Parlement

Vlaams Parlement - Vragen en Antwoorden - Nr.8 - Mei 2006 -401-
VLAAMS PARLEMENT
₪ SCHRIFTELIJKE VRAGEN
MARINO KEULEN
VLAAMS MINISTER VAN BINNENLANDS BESTUUR, STEDENBELEID, WONEN EN INBURGERING
Vraag nr. 108
van 21 maart 2006
van JAN PENRIS
Vlaams Woningfonds - Overname bestaande sociale leningen (2)
Het besluit van de Vlaamse Regering van 11 mei 1999 betreffende het Vlaams Woningfonds (VWF),
bepaalt in artikel 2: “Onverminderd het eerste lid, 1°, is het toestaan van hypothecaire leningen met het
oog op de terugbetaling van een vroeger aangegane bijzondere sociale lening uitgesloten”. Luidens het
antwoord van de minister op mijn schriftelijke vraag nr. 81 is de motivatie achter deze beperking het
behoud van het financieel evenwicht van zowel VHM (Vlaamse Huisvestingsmaatschappij) als VWF.
In een tijd van dalende rentevoeten zouden veel sociale leners bij de VHM gebruik kunnen maken van
de mogelijkheid tot het overnemen van hun bestaande bijzondere sociale lening door het VWF.
Allicht is het opportuun om loutere “herfinancieringen” van leningen wegens daling van de rentevoet
via deze weg tegen te houden. Er zijn echter ook mensen die naar aanleiding van een echtscheiding of
een feitelijke scheiding hun huis willen behouden en aldus gedwongen worden hun krediet terug te
betalen en hun gewezen partner uit te kopen via een nieuwe lening. Deze situatie is op zich reeds
financieel en emotioneel zeer belastend. Een verbod van terugbetaling van een oude sociale lening
door een nieuwe – en dus een feitelijke verplichting om naar de private leningmarkt te trekken – lijkt
in deze situatie onbillijk.
Waarom werd het verbod op herfinanciering van een sociale lening niet beperkt tot gevallen waarin
het een louter herfinanciering betreft wegens de gedaalde intrestvoet, zodat mensen die wegens
familiale omstandigheden gedwongen worden een nieuwe sociale lening aan te gaan om de oude terug
te betalen, dit wel kunnen doen? Kunnen er op dit vlak initiatieven worden verwacht?