Tekst - Vlaams Parlement

-678- Vlaams Parlement - Vragen en Antwoorden - Nr.8 - Mei 2006
MARINO KEULEN
VLAAMS MINISTER VAN BINNENLANDS BESTUUR, STEDENBELEID, WONEN EN INBURGERING
ANTWOORD
op vraag nr. 126 van 31 maart 2006
van HILDE CREVITS
1. Zowel de echtgenoot als elke bloed- of aanverwant in eerste graad kan afzonderlijk een
verzoek indienen om een gedeelte van de as van de overledene te mogen krijgen. Artikel 24,
§2, van het decreet van 16 januari 2004 op de begraafplaatsen en de lijkbezorging, vereist niet
dat dit verzoek gezamenlijk gebeurt. Er moet wel een gezamenlijk verzoek zijn van zowel de
echtgenoot of van diegene met wie de overledene een feitelijk gezin vormde als van alle
bloedverwanten van de eerste graad om in toepassing van artikel 24, §1, vierde lid, van het
decreet van 16 januari 2004 de ganse as te mogen verkrijgen.
2. De memorie van toelichting bij het ontwerp van decreet op de begraafplaatsen en de
lijkbezorging, dat het decreet van 16 januari 2004 is geworden, stelt dat:
“De hoeveelheid as die kan meegegeven worden is derhalve ook klein en van symbolische
aard. Het grootste gedeelte van de as wordt, zonder wilsbeschikking van de overledene,
bezorgd zoals bepaald in §1 (van artikel 24)”.
3. Indien slechts één bloedverwant in eerste graad overblijft, kan deze een verzoek richten
overeenkomstig artikel 24, §1, van het decreet van 16 januari 2004 waardoor hij gans de as
kan verkrijgen. Hij moet dit aanvragen vooraleer de crematie plaatsvindt. Als de echtgenoot of
diegene met wie de overledene een feitelijk gezin vormde nog leeft, zal deze persoon het
verzoek ook moeten ondertekenen.
4. Er wordt niet bepaald binnen welke termijn een gedeelte van de as kan worden meegegeven
aan de echtgenoot of diegene met wie de overledene een feitelijk gezin vormde. De memorie
van toelichting bij het ontwerp van decreet stelt enkel dat het meegeven van de as aan de
echtgenoot of de bloed- en aanverwanten in eerste lijn gebeurt door de beheerder van het
crematorium.