Biografi over folkemusikarar og –dansarar i Numedal

Folkemusikere og folkedansere i Numedal
spela, for far deira spela sjeldan heime. Dei sette da hestetagl på to vedatre, let eine var fele,
det andre boga, og så sat dei og stirde på Knut når han spela og apa etter så godt dei kunne.
Så hende det at det gjekk av ein streng for Knut, og da lura gutane seg heim att og stal av fela
åt far sin og kom med til han. Då vanka det nye slåttar - og stundom juling når far deira fekk
sjå det.
Det er uvisst kven Knut lærde spel av, men truleg hadde han dei same kjeldene som Ola
Pålson. I slekta etter Knut og broren Andres, som kom til Pukkverket, er det mange spelemenn
og dansarar, og framifrå handtverkarar.
Blinne-Knut hallingen heiter ein slått, ein halling som òg har manmn etter ein spelemann i
Veggli, Oskehølen. I munnleg tradisjon heiter det at Knut Lurås lærde springaren
Flesbergingen av Blinde-Knut.
Laag, Ole Knuts. (1897—1954)
Lyngdal. Hardingfele
Oldebarn til spelemannen Blinde-Knut, Knut Torgers. Låg. Lærte mykje spel av Anders
Aasen og Ole Nærlieie, var òg i kontakt med Ola Brøtan og spelemenn i Sigdal. Spela fint,
var nøye, drog på når han spela til dans på Høgheim. Spela saman med Torstein Øyberg på
leikskeida til Klara Semb i Lyngdal. Spela til dans i Nesland, Telemark i 1948 saman med
Anders Aasen. Aktiv i Lyngdal spelemannslag m.a. som leiar. God forteljar. Systersonen Niri
Baklid lærte mykje spel, gjorde òg opptak med han (no i Norsk folkemusikksamling).
Ole lærte mykje spel både av Andres Aasen og Ole Nærlieie. Andres var han i slekt med, og
dei var begge oldebarn til spelemannen Blinde-Knut, Knut Torgesen Låg. Dessutan tyder det
på at han var i kontakt med spelemenn i Sigdal. Nils Lande spela ein reinlendar på munnspel,
og den hadde han lært av Ole Laag. Denne lærte Ole Dalen etter Nils igjen, og Dalen spela
han så Kristiane Lund fekk høre han. Ho blei oppglødd og ville gjerne lære reinlendaren.
Ole spela òg noko saman med Ola Brøtan. Systersonene Niri H. Baklid lærte mykje av Ole.
Han flutte til Åmot på Modum, men han var attende til Lyngdal og fekk Ole til å spela inn
slåttar på bandopptakaren sin. Desse opptaka er no i Norsk Folkemusikksamling.
Ole spela fint, og han var så nøye. Han drog opp svært når han spela til dans på lokalet
Høgheim, drog bogen så godt ut. Fela hans var laga av Gjermund Strømmen, Nore i 1928.
På leikskeida som Klara Semb hadde i Lyngdal (eit i 1929 og eit nokre år seinare) skiftast Ole
Laag og Torstein Øyberg på å spela.
Han var aktivt med i Lyngdal spelemannslag og var også formann i laget. Kasserar var han
òg ei tid, frå 1949 til 1953. Lyngdal spelemannslag hadde tur til Nesland i Telemark i 1948.
Lokale vart leigd, og dei stelte til fest. Ole Laag og Andres Aasen sytte for dansemusikken.
Dessutan var Ole med i Spellaget som det heitte. Der dreiv dei med skodespel. Ole var reine
skodespelaren, han, skøyaraktig og morosam, og han lo godt. Han var også ein god forteljar,
i det heile ein allsidig person. Han fekk ei sølvskei som det står denne inskripsjonen på:
Minne frå Spellaget 1937.
I seinare år var han med og spela songar hos Ringstad-folka i Strand saman med kona,
Sigrid, på gitar og Svanhild Ringstad på harpeleik.
Av andre interesser Ole hadde kan nemnast at han var ein ivrig fiskar.
Det kan òg nemnast at han var forretningsførar i takstnemnda i Lyngdal.
I 1941 vart han gift med Sigrid Kleiv, og dei fekk 3 døtrer og 1 son.
Ole dreiv med jord- og skogbruk. Han var omframt god til å slå med ljå. Ved sida av dreiv
han sagbruk dei 3 siste åra han levde. Han dreiv og med telefonarbeid - monterte og
reparerte telefonapparat og retta på liner. Dessutan var han urmakar.
Madsen, Astri f. Bølviken (f. 1917)
Biografier samlet av Numedal Spel- og Dansarlag. Versjon: juni 2011.
114