Biografi over folkemusikarar og –dansarar i Numedal

Folkemusikere og folkedansere i Numedal
Men han var også en framifrå spelemann. Spelet hans var høgt og kraftig. Halvor Lofthus,
Oslo, fortalde at Steinar var ikkje så glad i å opptre, men han var veldig glad i å spela.
Han lærte av Kittil Gladheim (Ulfstad) og Ole Høgrud. Elles var han til Knut Dale i Tinn og
lærte av han og andre telemarkingar. Vidare kjøpte han gramofonplater og lærte etter dei.
Steinar Gladheim var eit par år i Amerika. Da han kom att, heldt han nokre konsertar. Han
spela ikkje så mykje i bryllaup.
Gunleik Stuvstad. Flesberg, hugsar en gong Steinar gikk opp på spelemannsstolen på Rollag
Skyttarhus. Da va det en i salen som ropa: Nå må vi få en god halling nå da, Steinar! – ja, è
ska ta Sevle’n, svara han.
Eg reknar med det er same gongen Herleik Stuvstad fortel om når han seier om Steinar: Han
tukla ikkje med bogen.
Erik Deildok var opp til Steinar Gladheim mange gonger, og han kytte fælt av Steinar til å
spela. Deildok lærte nok og noko av Steinar. Elles blei det Steingrim Haukjem som lærte mest
av ham.
Halvor, bror til Steinar var òg god spelemann. Han var kjøpmann på Kongsberg.
Sebjørn Brekke hadde ei fele etter Steinar. Ho var laga av Knut Eilevsen Steintjønndalen i
1899.
Steinar Gladheim blei ingen gammal mann. Han døydde alt 13. januar 1919, I korte
minneord i Kongsberg Dagblad står nemnt at han var en grei og rettskaffen mann og i alle
delar godt lika.
Fra Even:
Det er i alt tre Steinar Gladheim. Steinar Herbrandsson er den yngste og den vi kjenner best
til.
Han var ungkar og myllar hjå broren Jens. Det er uttallige historier om spel i mylla med dei
venta på malinga. Mange gonger spela Steinar til morgos, medan folk sat og lydde på. Ola
Søre Traaen fortalde om ei silk natt. Han kom dit med eit kornlass, og saman fekk dei kornet
på plass i mylla. Da alt var klart tok Steinar fram fela og spela til neste morgon, i eitt. Det
fortel om spelsug, men det fortel også om ei stor slåttemengde.
Torstein Tveiten fortel om ei natt på skyttarhuset i Veggli. Det var dans og ved ni tida om
kvelden kom Steinar med feleskrinet under armen. Torstein spurde Steinar om han ville spela
litt til dans, og ja det ville han. Steinar inntok scena og byrja spela. Folk dansa nokre dansar,
men så sette dei seg til å lyde. Dei sat på golvet for det meste. Og utan å spela oppatt ein
einaste slått spela Steinar heile natta til morgos.
Vi veit han var mykje i Tinn hjå Knut Dahle. Fyrste gongen hadde han sagt til Knut at han
visste ikkje kor mykje speling det vart med han og om han ville koma att. Men det gjorde han,
og Knut sa. ” Eg visste du ville koma att”.
Steinar hadde ei Knut Ellefsen frå 1899. I september 1914 var han til Røstad med ho for
vøling. Med seg heimatt hadde han ei ny Røstadfele gjort same månaden. Den har svarte
bruer, altså utan dekor. Steinar tok ho som ho var, truleg lika han ho så godt at han måtte ha
ho.
Spelet til Steinar skulle vera mykje likt det til den 10 år eldre Kittil Ulstad (Gladheim) og
fleire kjelder seier Kittil vær læremesteren til Steinar her heime.
Men Steinar var også saman med Torstein Odden og lærte slåttar hjå han.
Eit særsyn er det at Steinar og Torstein spela inn på voksrull i Oslo før 1904. Steinar spela
her ein variant av springaren Danse som du kan ”Åste Kytjulsland”. Sjøl om det er noko
grums i opptaket høyrer ein ein spelemann av format. Annonsøren som truleg er Narve
Skarpmoen seier etter at slåtten er ferdig: ”Takk ska du ha Steinar Glaim, det var ekstra godt
gjort”.
Biografier samlet av Numedal Spel- og Dansarlag. Versjon: juni 2011.
51