MUSİKÂR EDEBİYAT KÜLTÜR EĞİTİM DERGİSİ 1. SAYI

More documents

Recommendations

Info

Hayat koşturmacasının içinde istemediğimiz yerlere ve ortamlara sürüklendik. Birbirimiz unuttuk. Hayat benim için öyle hızla dönmeye başladı ki, bazen ben bile kendi hızıma yetişemedim. Yazar olmak istemiştim ya, o yolun yolcusuydum da, o yolun engebelerini aşmak hiç de kolay olmuyordu. Yıllar içinde onun evlendiğini duydum, onun adına gerçekten çok sevindim. Meraklanıp peşine düşemedim ama onun mutlu olmasını gıyabında çok diledim. Hayal ettiği bir evlilik yapmış mıydı acaba, tek düşüncem buydu. Ve bir gün; karşı kaldırımdan bana doğru, el kol hareketi yaparak koşan biri beni durduruncaya kadar onu hiç görmedim. Bana doğru bağırarak koşan bir i vardı, ben şaşk ınlık la dur up bek ledim. Kırmızı yanakları allanmıştı. Heyecanla boynuma sarıldı. Durmadan beni öpüyordu. Onu tanımakta bayağı zorlandım. Genç kız ki halinden eser kalmamıştı. Çekik gözleri ferini yitirmiş, kırmızı yanakları soluklaşmıştı. Bana sarılırken titriyordu. Sanki yeniden onunla fırının karşısındaydık da, o bana gençlik heyecanlarını anlatıyordu. Birkaç dakikada yıllar öncesinin tadına, zevkine ulaşmıştı. Benimde aynı heyecanı duyup duymadığımı merak ettiğinden midir nedir, gözlerimin içine bakıp, orada kendinin heyecanını görmek istiyordu. Hayatın yorgun savaşçısı ben, şu an kendimi şöyle sorguluyorum; “Acaba onun beklediği samimiyeti verebildim mi?” Eskilerden gelen bu dost insana onun beklediği veya aynı heyecanla yaklaşabildim mi? Zamanı geri döndüremeyeceğime göre, keşkeler de bir işe yaramayacağına göre, tek tesellim onu kısa bir an da olsa mutlu etmiş olmak. Yanında iki tane evladı vardı. “Kızım” diye ince, narin bir çocuğu tanıştırdı. Oğlunu kucağıma verip sevdirdi. Heyecandan ikimizde ne konuşacağımızı şaşırmıştık. Yolumuz bu sefer benim dünyamda kesişiyordu. Şehrin sokağı bir zamanlar onun uzağında, benim yakınımdaydı. Şimdi sıra bendeydi onu ben ağırlayacaktım. Belki ona sahip çıkacaktım. Bana ısrarla evinin adresini ve telefonunu verdi. Görüşmek istiyordu. Ben ona söz verdim “Mutlaka ziyaretine geleceğim” diye. O söz vermekten öte, kaybetmemek adına yeminler ettiriyordu. Beni kaybetmek istemiyordu. “Eski günlerden söz edelim, o günleri çok özledim” diyordu da, gözlerinden yansıyan garip telaşı anlayamıyordum. Bir şeyler söylemek istiyordu, çocukları yanında olduğu için kelimeleri boğazına düğümleniyordu. Kızını gösterirken “Benim öksüz kaldığım yaşta” diye bir şey söyledi ama ben o an için ne demek istediğini anlamadım. “Neden bu örneği verdi ki,” diye düşündüm. Bunu ancak birkaç ay sonra onun kanserden öldüğünü duyunca anladım. Bu nasıl bir kaderdi. Anne öksüz büyümüş, kızını öksüz bırakmış ve şimdi de o, kızını öksüz bırakarak gitmişti. Yüreğim yandı, kendimi vefasız olarak gördüm. Yapacak hiçbir şeyim yoktu, ama onun anısına bir şeyler yapma ihtiyacındaydım. Ve yıllar önce ona verdiğim sözü hatırladım. “Senin hayatını yazacağım” demiştim. Ne bileyim böyle bir kederle beni baş başa bırakıp gideceğini. Hazin bir hikaye olup yazılacağını, kaderini paylaşan kızını yad edeceğimi, nereden bilebilirdim. Öksüz annenin, öksüz yavrusunu arayıp bulma imkanım yok ama onun anısını böyle yaşatabileceğim umudu beni mutlu ediyor. Rahat uyu öksüzler sultanı. 48
İnsan Maddi Və Mənəvi Zərurətdir Hikmet Melikzade İyirmi birinci əsrdir. Cəmiyyətlər böyük dəyişikliklərlə üz-üzədir. Elm və texnikanın sürətli inkişafı insanları daha dərindən düşünməyə, mövcud hadisələrə yenidən nəzər salmağa vadar edir. Lakin problemlər bununla heç də tam həllini tapmır; tərəqqi sürətləndikcə bir fikrin digərində amortizasiyası artır Fiziki və mənəvi cəhətcə möhkəm olması insanın müstəqil qərarlar verməsinə zəmin yaradır. İndira Qandi bəlkə də bu zəminə əsaslanaraq yazıb: «Ən böyük zərurət insanları sevməkdir». Bəs «sevmək» anlayışı cəmiyyət mühitində necə başa düşülür? Şübhəsiz, nəfsdən asılılıq, digər psixi təsirlər cəmiyyət və insan problemlərinin böyüməsinə yol açır deyə sevgi, onun xassə və xüsusiyyətləri tam təzahür edə bilmir. Bir atalar sözündə deyilir: «Yaşamağına yaşa, lakin sərvət də yığ». Əslində, atalar yaşam dövründə elm, bilik, dünyagörüşü, insanlıq əldə etməyi tövsiyə edir, sərvət dedikdə də məhz bu ali kateqoriyalar nəzərdə tutulur. Ancaq insanların çoxu mal, mülk, pul, qiymətli əşyalar əldə etmək naminə bütün çirkin vasitələrə əl atmağa hazırdırlar. Bu, nəfsi asılılıqdır. Nəfsin hakim olduğu cəmiyyətlərdə sevgi ikinci dərəcəli (bəlkə də üçüncü, dördüncü, beşinci və daha çox) məsələdir. Lakin inanmağımız gəlmir ki, nəfs fikirlə təsəvvür arasında dəqiq sərhəd qoya bilsin. Karl Marksdan bir sitat: «Şöhrətpərəst (nəfsgir) adam elə adamdır ki, o, bir dəqiqəlik müvəffəqiyyət və ya bir günlük şöhrət əldən gedər deyə hədsiz narahat olur. Belə adam adətən, adamları kompromislərdən saxlayan ən sadə mənəvi taktları itirir». Belə düşünək ki, intellektual səviyyənin yüksəlməsi üçün fiziki və emosional imkanlar enməlidir. Əslində, düzgün olmayan hər hansı bir nöqteyi-nəzər mütləq mənada bir heçdir... «Özgə səadətinə zor edənlərə, onu tanıyanlara, insanlıq və təbiətlə düşməncəsinə üz-üzə duranlara həyatda yer yoxdur». İlk baxışda, adama elə gəlir ki, bütün cəmiyyətlər öz işini bu prinsip üzərində qurur. Əsl həqiqətdə isə, zor tətbiq edənlər mütləq hakim qismində çıxış edirlər. Doğru danışan, düzlüyü sevən insanlar zülmə məhkumdurlar. 54 il Fransanın kralı olmuş on dördüncü Lüdovikin məşhur bir fikri də bunu təsdiqləyir: «Dövlət Mənəm!!!» Hansı cəmiyyətlərdə ki, insanların vətəndaş səviyyəsi emosional səviyyəsindən aşağıdır, orada əqli inkişaf sürətdən qalır. İnsan sosial mahiyyət daşıdığı üçün onun həyati təminatı fiziki gücü ilə bərabər nisbətdə olmalıdır. Əks təqdirdə, həyati momentlərin nisbəti pozulur, insan onu çətinliklərlə üz-üzə qoyan problemlərin təsirini bu və ya digər dərəcədə hiss edir. Yəni mənəvi rahatlığı olmayan insan cəmiyyətlə uyğunlaşa bilmir. Bu problemin qlobal xarakter daşıdığı şübhəsizdir. Dünya yaranandan insanlar «təbəqələşmə» və «cəbhələşmə» anlayışlarına ciddi meyl edirlər. Bu cəhd həyatın dəyərlər sistemini pozur. Nəticədə, insan öz mahiyyətinə vara bilmir, təbiətə və cəmiyyətə qarşı etinasız olur. Diqqət yetirək: min illərdir dövlətlər dövlətlərə, cəmiyyətlər cəmiyyətlərə qarşıdır, dünyanın əksər nöqtələrində insanlar tələf olur, dağıdıcı zəlzələlər, güclü daşqın və qasırğalar, sağalmaz xəstəliklər və s. canlı həyatı məhvə sürükləyir. İnsan isə bu və digər hallarda təbiəti, sonra da Allahı məzəmmət edir. Son illər də dünyada misli görünməmiş faciələr baş verir. Bu, ona dəlalət edir ki, insanın təbiət və Allahla təması pozulub. 49
Page 2 and 3: 2
Page 4 and 5: 75 ‘Masal Gibiyim’ - Mustafa Ç
Page 6 and 7: Böylesi yanan, yandıran âşıkla
Page 8 and 9: Biz, dergimizin yürüyüşüne ç
Page 10 and 11: GÖKLER GÜRLEMİYOR ARTIK Bahaetti
Page 12 and 13: VASİYET Ali Haydar Tuğ Akşam bir
Page 14 and 15: 14 ‘Niçin benim olan dil, beni y
Page 16 and 17: 16 “… Halbuki; ideal dünyayı
Page 18 and 19: BİLGE PINARINDAN YEŞEREN TOHUMLAR
Page 20 and 21: Geleceğini garanti altına almakta
Page 22 and 23: UZAT ELLERİNİ Ayten Başabaş Dir
Page 24 and 25: Bütün bu hatıraları döne döne
Page 26 and 27: 26 Sibirya’nın kışını anlaya
Page 28 and 29: AKLIMDA BÖYLE KALMIŞ Təranə TUR
Page 30 and 31: 25 m yükseklikten bir ırmağa atl
Page 32 and 33: GENÇLER YARINLARDIR Oktay HACIMUSA
Page 34 and 35: GAMLI MUSİKÂRLAR 1 Elizaveta Miga
Page 36 and 37: Gece Gecenin serinliğinde doğan A
Page 38 and 39: -O da ne mi öyle? Buz işte bildi
Page 40 and 41: ESKİ TAKVİMLER Halil İbrahim Öz
Page 42 and 43: Ben afacan, o masum bir köylü kı
Page 44 and 45: Y a p t ı ğ ı m bu işleri bana
Page 46 and 47: 46 Önce elekle unu elemesi lazım
Page 50 and 51: Bilirik ki, insanların m ö v c u
Page 52 and 53: Y ə q i n l i k xüsusunda insan v
Page 54 and 55: 54
Page 56 and 57: Gençler! “Bir mü’minin diğer
Page 58 and 59: Eskiden gönüller genişti diyebil
Page 60 and 61: Geriye kalıyor iki şey: Tebliğ n
Page 62 and 63: Biz gençlere vermek istediğiniz
Page 64 and 65: YAHYA KEMAL’İN 60. ÖLÜM YILDÖ
Page 66 and 67: 66 Sanki birileri onu, beni buraya
Page 68 and 69: ÇOCUKLUĞUM Reyhan DAĞ Sımsıkı
Page 70 and 71: “Sonsuzluğa kanatlanmaya hazır
Page 72 and 73: Gitti garptan şarka savaşla durma
Page 74 and 75: 74
Page 76 and 77: ÖLÜM YOLCUSU Sefa ALPTEKİN Aslı
Page 78 and 79: Her istediği, değişen sistem ile
Page 80 and 81: Muhsin Dede yarıyıldan fazla zama
Page 82 and 83: Bugün de öyle olmuştu. Tabiat Mu
Page 84 and 85: KERBELA AH Hasan Tahsin SÜRÜ “K
Page 86 and 87: Köyünü çevreleyen dağların ö
Page 88 and 89: 88 yAZAR VE ESERİ
Page 90 and 91: 90 Bu çalışma, han duvarları ve
Page 92 and 93: ir volkan gibi coşup gelen derin b
Page 94 and 95: Hüseyin Siret Bey, her gün çekti
Page 96 and 97: 96 Mehmet GÜRSOY’un ‘KÜTAHYA
Page 98 and 99:
Hiçbir ahlak kendi kurallarının
Page 100 and 101:
100 ÜMİT PARSIL’IN ÇALIŞMALAR
Page 102 and 103:
Bu şifaya, bu ateşe, bu renge ko
show all

MUSİKÂR EDEBİYAT KÜLTÜR EĞİTİM DERGİSİ 1. SAYI

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?