MUSİKÂR EDEBİYAT KÜLTÜR EĞİTİM DERGİSİ 1. SAYI

Şu anki gençlik hakkındaki
düşünce ve kaygılarınız
nelerdir?
Çok zor sordun, gerçekten çok zor sordun.
Benim tabii yapı olarak kaygım yok! Yani
ne gençlikten ne milletten ne de milletin
geleceğinden bir kaygım yok. Çünkü ben,
sıranın bu millete geldiğine inanan birisiyim;
ne olursa olsun sıra bu millete geldi. Cihan
Devleti’ne doğru gidiyoruz. Çok eskiden
rektörlüğüm sırasında bana derlerdi ki; “sana
sıkıntı yok.” Kimisi bu kervana şimdi katılır ya
da daha sonra katılır.
Gençliği sadece sosyal medyada görüyoruz.
Sosyal medya yeni başlarken şöyle
söylerdim: “Bu internet Türkiye’nin çehresini
değiştirecek.” Tabii bu medya da –insanıdeğiştiriyor
ama sonunda sular akacak ve
mecrasını bulacak. Daha sonra da deryaya
bağlanacak. Dolayısıyla bir endişem yok!
Elbette ki gençlikte bizim düşünmediğimiz gibi
düşünen, bizim yaşamadığımız gibi yaşayanlar;
özellikle İslami anlamda kaybolan bazı şeyler
var. Geçenlerde birisi bir röportaj yayınlıyor;
gençlere sormuşlar ve hiçbirinden doğru
düzgün cevap alamamışlar. Dedim ki bunlar
yayınlanmaz –yayınlanmamalı-. Yaparsınız
anket falan ama, bunu bir marifetmiş gibi
göstererek gençliğin kusurunu, noksanını
öyle ortaya koyamazsınız, her türlü kayıplara
rağmen.
Kayıp olmaması mümkün değil zaten. Hepimiz
için. Kkendi nefsime söyledim; ne talebelikteki
Seyit’im ne Erzurum’daki gençlerle sohbet
ettiğim zamanki Seyit’im. Hepimizde kayıp var;
bunu görüyoruz…
-Şimdi şu an- çok güzel bir şey aklıma geldi:
Abdurrahman af hazretleri vardır. Aşar’ül
*Beşer’den on kişi sayar cennetlik diye, Allah’ın
Resulü. Abdurrahman af hazretleri bir gün,
oğlunun sofrasında iftarı beklerken önündeki
nimeti görünce ağlamaya başlar. Oğlu ‘niye
ağlıyorsun baba’ diye sorunca, Abdurrahman
af hazretleri der ki: “Benden hayırlı olan Musab
bin Uzeyir öldü, o benden hayırlı ama bunları
görmedi.” Bir sahabeyi daha söyler; “O da benden
hayırlı idi ama bunları görmedi.” Dolayısıyla
bu zamanki nimetler dünkülerden fazla. Yani
nimetlerin karşısında kayba uğramamak
mümkün değil. Biz Erzurum’a bazı ziyaretlere
giderdik. Bir Renault’da altı yedi kişi giderdik,
Erzurum’dan Kayseri’ye. Renault’ya altı yedi
kişi nasıl sığarsın? Ama sığdık işte! Arka dört,
ön üç; öyle giderdik. Şimdi bakıyorsun; -diyelim
ki evlatla torunlar geliyor-; arabanın arkası iki
kişiye dar geliyor.
57