MUSİKÂR EDEBİYAT KÜLTÜR EĞİTİM DERGİSİ 1. SAYI

MASAL GİBİYİM
Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA
Öylesine yorgun bitkin ve harap, sanki yapayalnız bir çöl gibiyim.
Yürek vahasında susmuşken serap, kurumuş tükenmiş bir göl gibiyim.
Yıkılmış içimde bütün umutlar, kudurup delirmiş bir sel gibiyim
Yüreğim sevdana secdeye dursa, bakıp görmediğin bir el gibiyim.
Rutubet kaplamış ömür yolumu, intihara giden bir dal gibiyim.
Gündüzlerim kara geceler gri, huzuru tükenmiş ahval gibiyim.
Neyleyim dünyada serveti malı, musallaya konan bir sal gibiyim
Şu dünya olsa da uçan bir halı, mıhları vurulmuş bir nal gibiyim.
Serseri gönlümün coşkusu bitti, erimiş tükenmiş bir zul gibiyim
Güvendiğim dağlar eridi gitti, göçük altında ki bir kul gibiyim.
Ne söylesem boşa, yazmak nafile, ömrü ziyan olmuş bir zal gibiyim.
Hala yaşıyorsam ben bile bile, ben hiç yaşamamış masal gibiyim.
75