MUSİKÂR EDEBİYAT KÜLTÜR EĞİTİM DERGİSİ 1. SAYI

MUSİKÂR’DAN YENİ BİR
BESTE
-Editör’den-
Uzun yıllar önce, çok uzun yıllar önce
başladı bu aşk, bu sevda… Yazı ve edebiyat
aşkından bahsediyoruz; hatta daha ötesi,
insanlık yolunda olgunlaşma, insanlığa
insanlar yetiştirebilme, insanlığa insanca
iz bırakma, yani ‘İNSAN’ sevdasından
bahsediyoruz…
Yüreği yazma ve anlatma arzusu ile dolu
olanların tutulduğu bir kara sevdadır
bu. Böylesi bir sevdaya bedenlerinin
tüm zerresi, hayatlarının her anı ile
tutulmuşların, ölümlere bile eserleri
ile hayat verebilmişlerin hikâyesidir bu
sevda… Elinden tuttuğumuz, yüreğimizin
titrediği öyle bir sevdadır ki ‘MUSİKÂR’ın,
musikârların yaşadığı, yaşattığı canlı ve
ateşli bir hikâyedir, hissettiğimiz…
Hayatla ölüm arasındaki o ‘can’ı, bilen
ve bulmaya azimli; hakiki hayatın her an
yanışla aynı demde, her an kül / kul oluş
ve her defasında küllerden yeniden doğuş
olduğu hakikatini görenlerin (ve bazı
bazı bulanların) hikâyesidir, anlatılan;
daima anlatılacak olan… Yüzyıllar boyu,
birbirleriyle yürek kementi ile sıkı
sıkıya bağlanmış, daha nice yüzyıl aynı
kementlerle bağlanacak; ‘yokluk’a ve
‘Varlık’a tutkunların, önce gayret ve sonra
hayret etmişlerin hikâyeleridir sizlerle
buluşturacağımız… Aslında, hikâyeleri
bize armağan eden yanan yürekleri
dinleteceğiz sizlere: Her biri bir yanı ile
bambaşka, yani ‘biricik; ama her biri
özünde aynı, yani ‘Bir’ içinde bir olan,
nağmeleriyle… Bu nağmelerle, kim bilir
belki de, yeni yeni yürekleri yeniden ve
hep yeniden tutuşturacağız. Bunu bilir,
bulur ve buna erersek bizim için ne büyük
saadet!..
Yaratan’a sonsuz hamdü senalar ederiz
ki O’nun ‘ol ‘demesi ile şu fani dünyada,
hiç bitmeyen ateşleriyle ‘Bir’in içinde
eriyerek, ‘Bir’in izni ile can bulmuş
derin ve bitimsiz nağmeli hikâyelerin
sahipleri, aşka tutkunlar, ölesiye âşıklar
vardır. Vardır; yaşı, başı, yaşadığı zamanı,
bulunduğu makamı ve dahi mekânı ne
olursa olsun… Onları bir eden, ancak,
‘içlerindeki ateş dolu yürek terazileri’ ile
besteledikleri, Bir‘e meftunluğu anlatan
‘aşk şarkıları’dır… O âşıklar ki hayata,
ölüme; Yaratan’a yaratılana; aşka, sevgiye;
ilme, sanata; geceye, gündüze; suya,
ateşe; havaya, toprağa; uçmaya, konmaya;
yazıya, söze âşıklar… Sohbete muhabbete;
paylaşmaya, bölüşmeye; birleşmeye, bir
olmaya; ‘Bir’e varmaya, ‘Bir’de kalmaya;
yola, yolculuğa, seyyaha; sefere, fethe;
hatt’a, müziğe; hakkaniyete, letafete;
hülasa ‘Hayy’, ‘Mufassir, ‘Latif’, ‘Âlim’ ve
‘Hakk’ Güzel İsimlerinin ‘sayesi ve âteşi’
ile hem yokluğa hem de varlığa âşıktır,
onlar… Şu yokluk denizine ve sonsuz
semaya bıraktıkları her damla, her nefes;
işte bu aşk ezgisinin hiç bitmeyecek
notaları olur…
5