MUSİKÂR EDEBİYAT KÜLTÜR EĞİTİM DERGİSİ 1. SAYI

Geriye kalıyor iki şey: Tebliğ nedir? Müjdeleyici ve
uyarıcıdır. Bakın ‘müjde’ öncedir. Ama bizimkiler
müjdeyi şey yapmazlar. Bakın, dikkat edin;
insanları çağırırken cehennemle korkuturlar.
Cennetle sevindirsene!.. Kirli bir havuzu iki
şekilde temizlersin; ya altından tıpasını çekersin
suyu boşaltırsın ya da üstten üstten duru su
akıta akıta hiç farkına varmadan temizlersin.
Güzel usul kavilleyin dediğimiz; usul… Yukarıda
yaptığımız… Herkes tıpasını çektirmez ki… Tıpa
çekmek nedir? Sen de şu kötülük var diyerek
herkesin o kötülüğü düzeltilmez. Sigara içen
insanlara sigarayı bıraktıran biliyor muyuz? En
yakınlarımıza bile… Her şeyi bildikleri halde…
Sigarada dört binden fazla zehir var. Bütün
kanserlerin bir şekilde sebebi… Televizyondan
söylüyorlar; bıraktırabiliyor muşu? Yani, tıpa
çektirmez herkes.
Ama nedir? ‘’kunu meassadikin’’ diyor, Rabbimiz
Kuranı Kerim’de. Sadıklarla beraber olunursa…
Arkadaş çevrenizi ona göre seçmelisiniz! Geçen
gün bir hanım kardeşimiz -İzmir’den genç bir
kardeşimiz-: ‘Hocam, işte başımda bir sıkıntı
var; senin yazılarından gördüm, ne dersin?’
dedi. Dedim ki: ‘Bir mümkünse şehri değiştir,
mümkün değilse arkadaş grubundan -sıkıntı
veriyorlarmış- ayrıl. Mümkün değilse mahalleyi
değiştir. Ama mutlaka arkadaş çevreni değiştir.’
Riyazu’s Salihin’de uzun bir hadisi şerif vardır: Bir
kişi doksan dokuz kişi öldürür ve ‘bana bir âlim
tavsiye edin’ der. Âlime gider; ‘Ben doksan dokuz
kişi öldürdüm, bunun tövbesi mümkün müdür?
diye sorar. Âlim, ‘hayır mümkün değildir’ der.
Onu da öldürür. Daha da büyük bir âlime gider.
O âlime de sorar. Âlim, ‘tövben, tabii mümkün’
der: ‘Tövbe, Allah’la senin arandadır. Kul hakkı,
ayrı bir şeydir’ der. Tövbe iki damla gözyaşıdır
gençler!
İnsanların önüne perde koydular ve bugün
insanımızı kişisel günahla meşgul ettiler. Halbuki
sosyal günahlar?.. İsraf, sosyal günahtır. Kişisel
günahımız ne bizim? ‘Ben günah işledim?!’ İşte,
namazı kılmam, kılmam, kılmam (da) iki rekat
namaz kılarım; bir de gözümün yaşı akıyorsa,
bitti benim için! Allah’a borç olur mu gençler?
Namaz borcu olmaz. Zekat borcundan bahsetmez
kimse. Çünkü zekat, sosyal bir haramdır. Namazı
kılmazsa kişisel haramdır. Ama zekat? Kur’an’da
zekatla namaz beraber geçer: ‘Onlar namazları
kılarlar zekatlarını verirler. Şunu da anlatayım:
Gider âlime, alim; ‘tabii ki senin Allah ile aranda
bir engelin yok, tövbe edersin’ der. ‘Ama’ der;
‘o beldeyi değiş; belli ki oradaki insanlar kötü.’
Adam beldeyi değiştirirken yolda ölür. Melekler
60
başına üşüşürler; azap melekleri ve rahmet
melekleri. -Bize bir hadise anlatılıyor, burada.
Bu sahih bir hadis.- Azap melekleri derler ki; ‘bu
adam hayatında hiçbir iyilik yapmadı; dolayısıyla
biz cehenneme götüreceğiz.’ Rahmet melekleri de
derler ki; ‘tövbe etti ve iyi beldeye doğru gitti.’ O
zaman, gelen –sanırsam- Cebrail Aleyhisselam’a
anlatırlar. Cebrail Aleyhisselam da derki; ‘iki
tarafı da ölçün.’ Ölçerler; iyi insanların olduğu
belde bir arşın daha yakın olur. Dolayısıyla, adamı
rahmet melekleri alır gider. Rivayetin tamamında
-değişik hadisler- derler ki; adam düştükten sonra
öleceğini anladı, süründü. Bir de derler ki; Cebrail
Aleyhisselam iyilik tarafına yaklaştırdı.
Konyalı Tahir Büyük Coşkun hoca vardı.
O derdi ki; ‘Halik’ül-Celal bahane Rabbisi.
Kulunu affetmek için bahane arar, hepsi bahane
bunların.’
Dolayısıyla, dışımızdaki gençliğe şunları
bunları çok görmeye gerek yok. Nedir? Onlarla
iyi dost olacaksın; o da sende dışarıda gördüğü
yanlışlıkları düzeltebilecek bir taraf görecek.
Davranışımızda, ikramımız da… Benim mesela,
maddi durumumuz şükür iyiydi; hem burs
alırdım hem aileden gelirdi. Fakülte hayatımda
benim masamda çay parasını veren insan sayısı
belki on olmamıştır, Konya’da dört yılda. Yani
vermeden insanın gönlünde yer edemezsiniz…
Vermek illa para değil… Ne diyor; ‘yarım hurma
ile olsa, yine sadaka verin.’ Ders notunu verirsin.
-Tabiri caizse- sırtında taşırsın, dolmuş parasını
verirsin, çay parasını verirsin, yemek parasını
verirsin. Güler yüzünü verirsin, tatlı sözünü
verirsin, güzel bir şey söyle söylersin, omzundan
tutarsın. Yani bunlar hep vermek! Vermeden de
bir şey alamazsın.
Gençliğe bakarken böyle bakmak durumundayız.
‘Müjde’nin korkutmayı, uyarıyı geçmesi lazım.
Üniversite konferanslarında iki şeyi söylerim,
kendi derslerimde de derim: ‘Gençler, benim
derslerinden kalmak için bayağı uğraşmanız
lazım!
Geçmek için değil kalmak için. Bir; sizin
gideceğiniz yer cennettir, boşuna uğraşmayın
başka yere gitmek için… Haluk’ül-Celal cenneti
bizler için tahsis etti. Bizi cennete sokmak için
bahane arar. Bu kadar işte! Mesela ne gibi?
Annenin, babanın çocuklarının affetmek için
bahane aradığı gibi. –Büyükler- bir yerde kızarlar;
ufakken kızarsın, arkasından gönlün yumuşar
tabii; ‘bana bir su getir de affedeyim seni’ dersin.
Affedeceksin; zaten, bahanedir bu. O da getirir,
kucaklaşırsın affedersin.