MUSİKÂR EDEBİYAT KÜLTÜR EĞİTİM DERGİSİ 1. SAYI

More documents

Recommendations

Info

ir volkan gibi coşup gelen derin bir ah çekti, men zafere sabere, dedi. Sabreden zafere erişir, Hadis-i Şerifi dudaklarından döküldü. Hacı Ağa, nezaketi ve zarafetiyle kâmil bir insandı. Kıyafetinin temizliğine çok dikkat ederdi. Ayağına giydiği Gülşefteli yemenisi, siyah Frenkipi şalvarı, her daim pırıl pırıldı. Beline bağladığı beyaz kuşağı, avcı yeleğinin altında kendine ayrı bir ağırlık veriyordu. 92 Gayri ihtiyari, gözleri rafta boynu bükük bekleyen derviş külahına kaydı. Hâlbuki onu, kendinden bir parça gibi bir ömür baş üstünde taşımıştı. Şimdi ise onu giyenler, adi bir suçlu gibi hapse atılıyordu. Yasaklanmasına bir türlü akıl erdiremiyordu.Zira on yıl önce (25 Kasım 1925) çıkarılan bir kanunla bütün yurtta; fes, kalpak, sarık gibi başa giyilen geleneksel kıyafetlerin giyilmesi yasaklanmış, bütün 61devlet memurlarına şapka giyme mecburiyeti getirilmişti. Bu kanuna muhalefet edenler, hapse atılıp, İstiklal Mahkemelerinde yargılanıyordu. Birçok Maraşlı da bu kanuna muhalefet etmekten yargılanmış, ağır hapis cezalarına çarptırılmış, hatta bazıları da darağaçlarında can vermişti. Hacı Ağa, yasak da olsa bazen derviş takkesini gizliden gizliye dükkânında başına takıyor ama onunla asla sokağa çıkmıyordu. Onun yerine ecnebilerin giydiği, fötr ya da sekiz köşeli kasketi, bir türlü başına geçirmeye de gönlü razı olmuyordu. Bir an gözleri uzaklara daldı. Maraş kurtuluş mücadelesini düşündü. İşgalcilerin yaptığı zulümleri hatırladı. Yanı başındaki Maraş Mevlevihane’sini Fransızların hunharca yaktıkları gözünün önüne geldi. Zor şartlarda düşmanı nasıl kovduklarını, bu vatan için can veren şehitleri ve gazileri düşündü. Hüzünlenmişti, göğsünün derinliklerinden Hacı Ağa, yetmişine merdiven dayamıştı ama zindeliğinden hiçbir şey kaybetmemişti. Dükkânında çırak dahi çalıştırmıyor, her işine kendi koşuyordu. Siyah gür kaşları, çakır gözleri üzerinde bir gölgelik gibiydi. Kısa sakalı üzerinden yanaklarına doğru kavis yapan beyaz pala bıyıkları, nurani çehresine ayrı bir heybet katıyordu. Aksakalını sıvazladıktan sonra, kontrol eder gibi elini kalbinin ü z e r i n e g ö t ü r d ü . Kalbini her an sızlatanı yine kalbinde bulunca, içi rahatladı. Derin bir nefes aldı, kendi kendine, sen de olmasan, deyiverdi. Çok duygulanmıştı, dükkânın önüne çıktı. Oradaki hasır iskemlelerden birini altına çekti. Çileyle geçen bir ömrün kollarına kendini bırakır gibi, sırtını ihtiyar çınara dayayarak oturdu. Hacı Ağa’nın sesi güzeldi, Türk Müziği makamlarına aşina idi. Dostlarıyla bir araya geldiğinde, çoğu zaman, ilahiler, kasideler, gazeller okur, yalnız kalıp efkârlandığında da şarkı söylerdi. Bu defa da öyle olmuş, çok duygulanmıştı. Bir mücevher kutusu gibi cebinde taşıdığı gümüş tütün tabakasını açtı. Yeni kıyılmış, altın sarısı tütünlerden sardığı sigarasını yaktı. Sigaranın beyaz dumanı gözünün önünden kavisler çizerek göğe doğru yükselirken, coşup gelen duygularına mani olamadı. Güftekârı Hüseyin Siret Bey olan bir şarkıyı terennüm etmeye başladı:
Geçti sevdalarla ömrüm, ihtiyâr oldum bugün Ak pak olmuş saçlarımla bî-karâr oldum bugün Bir muhabbet neş’esiyle ilkbahâr oldum bugün Ben huzurunda yer öptüm tacidâr oldum bugün Bezirgân Ahmet Efendi, elinde bastonu, Sûk-î Maraş Çarşısından Saraçhane’ye doğru inen sokağın başına geldiğinde, Hacı Ağa, hâlâ şarkısını söylemeye devam ediyordu. Bezirgân Ahmet Efendi, bir süre ayakta bekleyip şarkıyı dinledi. Kendi de Hacı Ağa kadar çok duygulanmıştı. Başını öne eğdi, şarkının sözlerini tefekkür etmeye başladı. Tam o sırada oradan geçen, başı kasketli, sakal tıraşı gecikmiş, orta yaşlı birisi: - Adam oturmuş, bir kucak sakalıyla sabah sabah günah işliyor. Dedi ve yoluna devam etti gitti. Bezirgân Ahmet Efendi, adamın sözleri karşısında ne diyeceğini bilemedi. Haddini bildirmek için iki eliyle bastonuna sarıldı ise de son anda, ya sabır, dedi vazgeçti. Adam, zaten çoktan uzaklaşıp gitmişti. Nasıl oluyor da Allah’ın bizâtihî haram etmediği bir hususu, haram diye hüküm verirler, diye kendi kendine söylenip durdu. - Boşuna dememişler, Musiki, âşıkın aşkını, fasıkın fıskını artırır. Sanıyorlar ki şarkıların hepsi nefistendir. Musikiden murat, nakışta nakkaşı bulabilmektir. Bezirgân Ahmet Efendi, bir müddet hiç konuşmadı. İçinden, bu adam, şarkıların hangi duygularla yazıldığını, ne manaya geldiğini nerden bilecek, dedi. Hacı Ağa’nın okuduğu şarkının güftesi Fecr-i Âti şairlerinden Hüseyin Siret Bey’e aitti. Hüseyin Siret, hayat gailesi arasında boğuşup dururken, bir gün yolu, İstanbul Karagümrük’te Nureddin Dergâhına düşmüştü. Dergâh şeyhi İbrahim Fahrettin Efendi’nin sohbetlerini dinlemiş, gönlü akmış olacak ki onun manevi iklimine kendini bırakmıştı. Daha sonra o dergâhın dervişi olduğunda, İbrahim Fahrettin Efendi’ye ithafen Hacı Ağa’nın okuduğu o şarkının güftesini yazmıştı: Ben huzurunda yer öptüm, çünkü nefsin zilletinden esaretinden kurtuldum. Bir mürşide tabi olmakla hürriyetime sahip olmak tacını giydim. Büyüğün huzurunda küçülmekle büyüdüm, diyordu. Tasavvuf terbiyesine göre, insana hizmet eden her şeye insan da saygı göstermeliydi. Mevlevî dervişleri, namazdan sonra oturdukları yerden kalkarken secde yerini öperek kalkarlar; yatağa yatarken yorganı öptükten sonra üzerlerine çekerler, kıyafetlerini, hırkalarını öperek giyerlerdi. İbrahim Fahrettin Efendi, Hüseyin Siret Bey’in şiirlerini çok beğenirdi. Bu kabiliyetini bir naat yazmak için kullanmasını tavsiye ettiğinde, “Efendim, ben realist bir şairim. Ancak gördüğümü yazarım” demesi üzerine, İbrahim Fahrettin Efendi tebessüm ederek, “Gör o zaman” demişti. 93
Page 2 and 3:
2
Page 4 and 5:
75 ‘Masal Gibiyim’ - Mustafa Ç
Page 6 and 7:
Böylesi yanan, yandıran âşıkla
Page 8 and 9:
Biz, dergimizin yürüyüşüne ç
Page 10 and 11:
GÖKLER GÜRLEMİYOR ARTIK Bahaetti
Page 12 and 13:
VASİYET Ali Haydar Tuğ Akşam bir
Page 14 and 15:
14 ‘Niçin benim olan dil, beni y
Page 16 and 17:
16 “… Halbuki; ideal dünyayı
Page 18 and 19:
BİLGE PINARINDAN YEŞEREN TOHUMLAR
Page 20 and 21:
Geleceğini garanti altına almakta
Page 22 and 23:
UZAT ELLERİNİ Ayten Başabaş Dir
Page 24 and 25:
Bütün bu hatıraları döne döne
Page 26 and 27:
26 Sibirya’nın kışını anlaya
Page 28 and 29:
AKLIMDA BÖYLE KALMIŞ Təranə TUR
Page 30 and 31:
25 m yükseklikten bir ırmağa atl
Page 32 and 33:
GENÇLER YARINLARDIR Oktay HACIMUSA
Page 34 and 35:
GAMLI MUSİKÂRLAR 1 Elizaveta Miga
Page 36 and 37:
Gece Gecenin serinliğinde doğan A
Page 38 and 39:
-O da ne mi öyle? Buz işte bildi
Page 40 and 41:
ESKİ TAKVİMLER Halil İbrahim Öz
Page 42 and 43: Ben afacan, o masum bir köylü kı
Page 44 and 45: Y a p t ı ğ ı m bu işleri bana
Page 46 and 47: 46 Önce elekle unu elemesi lazım
Page 48 and 49: Hayat koşturmacasının içinde is
Page 50 and 51: Bilirik ki, insanların m ö v c u
Page 52 and 53: Y ə q i n l i k xüsusunda insan v
Page 54 and 55: 54
Page 56 and 57: Gençler! “Bir mü’minin diğer
Page 58 and 59: Eskiden gönüller genişti diyebil
Page 60 and 61: Geriye kalıyor iki şey: Tebliğ n
Page 62 and 63: Biz gençlere vermek istediğiniz
Page 64 and 65: YAHYA KEMAL’İN 60. ÖLÜM YILDÖ
Page 66 and 67: 66 Sanki birileri onu, beni buraya
Page 68 and 69: ÇOCUKLUĞUM Reyhan DAĞ Sımsıkı
Page 70 and 71: “Sonsuzluğa kanatlanmaya hazır
Page 72 and 73: Gitti garptan şarka savaşla durma
Page 74 and 75: 74
Page 76 and 77: ÖLÜM YOLCUSU Sefa ALPTEKİN Aslı
Page 78 and 79: Her istediği, değişen sistem ile
Page 80 and 81: Muhsin Dede yarıyıldan fazla zama
Page 82 and 83: Bugün de öyle olmuştu. Tabiat Mu
Page 84 and 85: KERBELA AH Hasan Tahsin SÜRÜ “K
Page 86 and 87: Köyünü çevreleyen dağların ö
Page 88 and 89: 88 yAZAR VE ESERİ
Page 90 and 91: 90 Bu çalışma, han duvarları ve
Page 94 and 95: Hüseyin Siret Bey, her gün çekti
Page 96 and 97: 96 Mehmet GÜRSOY’un ‘KÜTAHYA
Page 98 and 99: Hiçbir ahlak kendi kurallarının
Page 100 and 101: 100 ÜMİT PARSIL’IN ÇALIŞMALAR
Page 102 and 103: Bu şifaya, bu ateşe, bu renge ko
show all

MUSİKÂR EDEBİYAT KÜLTÜR EĞİTİM DERGİSİ 1. SAYI

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?