MUSİKÂR EDEBİYAT KÜLTÜR EĞİTİM DERGİSİ 1. SAYI

More documents

Recommendations

Info

Böylesi yanan, yandıran âşıklardan bahsederiz biz. Onlara Zümrüdü Anka, Sîmurg, Kaknüs ya da Musikâr dense, hakikat değişir mi? Hepsi de bir… Ama bu dem, içlerinden MUSİKÂR’ı seçtik, biz, bir avuç yürekli... O yürek terennümleri ile denize ve semaya ‘Bir’liği, insanlığı anlatanlara ‘Musikâr’ demeyi arzuladı gönüllerimiz… Musikârlar, onlar… ‘Yandı, bitti, kül oldu’ dedikleri an; yeniden doğanlar, yeniden can bulanlar… Ya da ‘tamam her şey bitti’ denildiğinde; bir yüreğe, bir mekâna, bir zamana, bir makama hatta binlerce yüreğe, tüm cihana ‘hayır yeniden doğacaksınız, hayat bulacaksınız, işte size bir tutam yürek ateşi, yakın yürek meşalelerinizi’ diyerek ‘can çekişenlere’, ‘menzili şaşanlara’, ‘ezilenlere, üzülenlere’, ‘yön arayanlara’ can vermek, yön vermek, ilham vermek, ateşi vermek için ön saflara atılan Musikârlar… Onlar, her devirde yaşadı, yaşattı. Bazen söz oldu, bazen yazı; bazen koşu oldu, bazen tefekkür; bazen name oldu, bazen nağme… Bazen saz oldu, bazen ses; bazen kılıç oldu, bazen kalem; bazen bayrak oldu, bazen alem; bazen Kartal oldu, bazen Tuğ… Bazen arada yollar, yıllar var sandık, üzüldük, hasret kaldık onlara. Oysa daima ‘bizdiler, bizdendiler’; bir nesle, bir soya, bir millete, bir çağa, bir ümmete, hatta tüm insanlığa yeniden can veren, menzil veren Bilge oldular… Hepsinin ateşi de birdi, külü de kaderi de birdi, menzili de… Hepsi hayatta iken de Musikâr’dı… Ölümü tattılar; yine de tüm canlılıkları ile bizlere yön veren, bayrak bırakan, ilim bırakan anka oldular… O öncü Musikârların yazısı da birdi sözü de… Her yaştandılar; yüzlerce yıl farklı zamanlarda yaşasalar da, ellerindeki ‘saz, tuğ, kalem’ başka başka olsa da, yazdıkları yazılar, aldıkları her nefes, sarfettikleri her söz, ilham verdikleri her beste ‘Dolunay’da ‘Edebiyat Yaprağı’nda, ‘Doğu Batı Arasında İslam’da ölümsüz beste oldu… O rehber musikârlar bizlere dili, dini, insanı, töreyi, hayatı, ölümü, maksadı, ‘Maksud’u anlattılar. Sizlere minnettarız ‘Usta Musikârlar’… Gözünüz hiç arkada kalmasın… ‘Saz, Söz, Tuğ, Kalem’ elimizde; nağme dilimizde, ateş yüreğimizde… ve ‘bir olmayı, birlikte Bir’de kalışın şarkısını söyleme’yi sizden öğrendik biz… İsimleri, ‘Kartal’, ‘Tuğ’ , ‘Bilge’ olmasa da nice isimsiz musikâr da yaşamıştır, vardır ve daima olacaktır; Kartalların, Tuğların, Bilgelerin izinden giden… Bir avuç yürek ateşiyle daha nice yürek ateşini yakmak için yazıda, sözde, yılda, yolda, 6 şehirde, kitapta, dergide, armağanda azimle, şevkle, ateşle, hayret ve gayretle gezen, birleşen… Musikâr seyyahların yanında, içinde ‘derd’i, ‘ateş’i olan ve büyüklerinin, ustalarının bayrağını taşıyan her yaştan genç ‘çerağ’lar, bugünde de vardır… Zira, her devirde yürek ateşi olanlar, ustalarından o sönmeyen meşaleyi alanlar, anlatmak kadar anlama arzusu da taşırlar. Anlama arzusu… Hayatı, insanı, yüreği, kâinatı anlama arzusu… Anladıkça dolar yürek kayığı… Doldukça hem daha hızlı kürek çekmek hem de deniz ile dolup taşmak isteriz… Taşınca da yine saz, söz, yazı olmak dileriz… İşte MUSİKÂR EDEBİYAT EĞİTİM KÜLTÜR DERGİSİ bu taşma arzusu ile birlikte ustalardan -ustaların izni ile- bayrağı, nağmeyi, sözü, yazıyı devralma, genç musikârlara aktarma ve daima yaşatma sorumluluğu ile – yeniden- küllerinden doğan ateş oldu… Yazı sevdasının kayık ve kürek âşıkları; özünde denize, ummana âşıktır. Yani bizler edebiyat, kültür ve eğitim denizinin büyük ustalarını, güçlü eserlerini yeniden hatırlamak ve hatırlatmak için varız… Ama aynı zamanda bu âşıklar, umman içinde biteviye kürek çekerken de kendisi gibi denizin mâşuklarını, âşıklarını iyi tanırlar… Kendileri de ummanda yüzmek, kürek çekmek isterler… Kayıkta ateşi taşımak; nefeste hiç bitmeyen ezgi olmak dilerler… İşte biz, tam da buna talibiz. (Tâlibiz ve her daim talebeyiz…) Bu dergide Ustaları anacağız, Ustalardan ilham alacağız; onlardan yol yordam, töre, sanat, edep, adap, hayat, insan öğreneceğiz. Bu yetmeyecek bize… Ustalardan aldıkları bayrağın, nefesin, idealin farkında olmakla birlikte ‘içinde ateşi duyan’, ‘edep ve âdap’ âşığı her yaştan gence ve her yaştan gencin eserlerine de yer vereceğiz, bütün yüreğimizi canı gönülden ve tamamı ile yeni musikârlara açarak… Bizim, şu dem yeni/den can bulan MUSİKAR’mızın aşkı, sevdası bu işte!.. Öyle bir aşktan bahsediyoruz ki; her an tazelenen ve her yeni günde küllerinden yeniden doğan, doğacak bir aşk bu… Aramızda olan, olacak, olmak isteyecek; bizim de ‘buyrun yürekliler’ diyerek ailemize alacağımız; güneşin doğudan doğduğuna, yüreğin hep yeniden ve tazeden attığına inanan, her sabah güneşi yeniden karşılayan, hayata yeniden ve büyük aşkla ‘merhaba’ diyebilenlerle büyüyecek bir aşktır bu dediğimiz... Kartal’ı, Tuğ’u, Bilge’yi iyi anlamış ama kendi yüreğinin de anlatacakları olan, Bir’den başkasına ram olmamış taptaze güneşlerden bahsediyoruz… ( …ve elbette, dipdiri ve heyecanlı kayıklardan bahsediyoruz….)
Bu çağın güneşleridir onlar; yepyeni ve taptaze Ali Haydar TUĞ olurlar, yepyeni ve capcanlı Bahaettin KARAKOÇ olurlar; aynı güneşe bakan asrın yepyeni ve dipdiri Bilgesi ALİYA olurlar… Yürekleriyle bize, bitmeyen sevdalara -deniz, edebiyat, özgürlük, inanç, şiir, hak, adalet, kardeşlik ve aşk sevdalarına- nasıl hep yeniden hep tazeden başlandığını; bir insanın ya da topyekun insanlığın tam da “bitti” denildiği bir anda, yeniden nasıl dirildiğini gösterirler. O güneşler ki; gençlerdir… MUSİKÂR’ın yaşı hep gençtir; işi hep gençlerle, tazelenenlerle, diri duranlarla ve küllerinden yeniden doğabilenlerle; yüreği muhabbet ve samimiyetle, aklı daima irfanla büyümüş, vicdanı merhametle, adaletle yoğrulmuş olanlarladır. Muiskâr’ın başı diktir… Başını dik tutan içindeki ateştir. Musikâr, yeni bestesi, canlı nağmesi olan tüm samimi yüreklere; gayretli ama edepli kalemlere açıktır… Şu kesindir ki dergimizin gürül gürül kaynağı gençlerimizdir. Zira, Asrın “Musikâr”larıdır onlar. Musikârları; yani kaknüsleri, sîmurgları, zümrüdü ankaları… Evet, her biri birer zümrüdü ankadır. Ellerinden tutulursa, yürekleri dinlenirse, ateşleri yazılırsa… Ve elbette, onlara hayat, hayatı hayat yapan Ustalar iyi anlatılırsa... Öylesi gençler yetiştirmeliyiz ki: Ustalarından, eskinin hoş nağmelerinden, hiç sönmeyen ateşten ilham alan; ‘yeni, yeniden ve yenilenen usta’ olan ama asla ustalarını unutmayan… ‘Her biri nevi şahıslarına münhasır karakterleri ya da yine şahıslarına, rollerine, fıtratlarına uygun nasipleri ile yaşamış, yaşatmış; bir dergiye, bir kitaba, bir ekole, bir şiire, bir davaya, bir şehire, bir ülkeye, hatta tüm insanlığa sadece ömürleri, çeperleri kadar değil; sonsuzluğa uzanan, sonsuzluğun hiç sönmeyen ateşine kürek çeken yürekleri, akılları ile liderler, öncüler olan Ustalar gibi Yeni Ustalar büyüsün.’ istiyoruz… Tıpkı tüm kuşlara yol veren, rehber olan simurg gibi, Ustalar… İşte böylesi arzumuzun neticesidir ki, MUSİKÂR DERGİSİ’nin gerçek sahipleri gençlerdir. Dergimiz GENCİNE GİRİŞİMCİLİK İNOVASYON PROJE OFİSİ’nin (ve genç yöneticilerinin) bir yayınıdır. Dergimiz, bu gençlik ekibinin ilk büyük girişimi, ilk yürekli ürünüdür. Bize düşen sadece, onlara açabileceğimiz kadar yol açabilmektir; yanlarında yürüyebilmek, kanat çırpabilmek, beste yapabilmek, şarkı söyleyebilmektir… Şu an, yanlarında kanat çırpmak ve şarkı söylemekle bahtiyarız… Heyecanımızın tam da bu noktasında; buruk bir sevinç içinde olduğumuzu ifade edelim: Dergimizin küllerinden yeniden doğacağı, doğum sancıları çektiği bir dönemde, Ekim ayında –ve ne hikmetli tecellîdir ki- aynı hafta içinde, iki usta musikârı, Üstad -Şair Bahaettin KARAKOÇ’u ve Şair- Mütefekkir Ali Haydar TUĞ’u kaybettik. Oysa ki onlardan hayat, insanlık, yürek ve edebiyat adına öğreneceğimiz ve onların sayesinde gençlere öğreteceğimiz çok şey vardı… Aynı ay içinde Bilge Alija İzzet BEGOVİÇ’in vefatının 15. yılı idi. Üç yürek abidesini rahmetle anıyoruz… Bize bıraktıkları sonsuz hazine değerindeki ölümsüz besteleri hiç susmayacak; söz veriyoruz… Onların bıraktığı meşaleyi taşıma sorumluluğu çok büyük, farkındayız. Bu yükü taşıyacak haddimiz ya da gücümüz tam ol(a)masa da gayretimiz, azmimiz, itinamız her daim olacaktır; inanıyoruz. Bize el veren, bize yürekleri ve akıllarının yanında ‘eser’leri ile ilham olanlara küçük birer hediye olarak dergimizin henüz ilk sayısında İKİ USTA’YA İKİ ARMAĞAN takdim etmeyi diledik. Dergimizin ekleri oldular: (EK 1) birincisi -AK SAÇLI KARTAL’a, (EK 2) ikincisi YÜREK KIRAATHANESİ SAHİBİ’ne… Bu armağanlar (hatır sayma hediyeleri), tamamen bir avuç yüreğin vefa, muhabbet, ilham ve hürmetinin nişanesi olarak ‘edebin ve edibin yürek tekkesindeki terkibi’ sonucunda ‘ateş’in samimiyetini anlatan birer nağme olarak tecellî etti. Bu hususu da böylece arz edelim, istedik… Onların bizlere bıraktığı hazinenin yanında bizim ‘armağan’ kelimesi gibi cılız bir ifade ile ancak çeperini tayin edebildiğimiz hatıra / hatır çalışmaları, deryaya düşen bir damla mıdır, değil midir? Ne güzel ki -‘Yüreğimizde esen ılık bir meltem bize fısıldar ki’- bu hususun tek cevabı, Rabbin takdiridir, ancak. Çalışmalarımızda bizimle olan bütün musikâr yüreklere müteşekkiriz. (Oktay Hacımusalı’ya özellikle müteşekkiriz…) 7
Page 2 and 3: 2
Page 4 and 5: 75 ‘Masal Gibiyim’ - Mustafa Ç
Page 8 and 9: Biz, dergimizin yürüyüşüne ç
Page 10 and 11: GÖKLER GÜRLEMİYOR ARTIK Bahaetti
Page 12 and 13: VASİYET Ali Haydar Tuğ Akşam bir
Page 14 and 15: 14 ‘Niçin benim olan dil, beni y
Page 16 and 17: 16 “… Halbuki; ideal dünyayı
Page 18 and 19: BİLGE PINARINDAN YEŞEREN TOHUMLAR
Page 20 and 21: Geleceğini garanti altına almakta
Page 22 and 23: UZAT ELLERİNİ Ayten Başabaş Dir
Page 24 and 25: Bütün bu hatıraları döne döne
Page 26 and 27: 26 Sibirya’nın kışını anlaya
Page 28 and 29: AKLIMDA BÖYLE KALMIŞ Təranə TUR
Page 30 and 31: 25 m yükseklikten bir ırmağa atl
Page 32 and 33: GENÇLER YARINLARDIR Oktay HACIMUSA
Page 34 and 35: GAMLI MUSİKÂRLAR 1 Elizaveta Miga
Page 36 and 37: Gece Gecenin serinliğinde doğan A
Page 38 and 39: -O da ne mi öyle? Buz işte bildi
Page 40 and 41: ESKİ TAKVİMLER Halil İbrahim Öz
Page 42 and 43: Ben afacan, o masum bir köylü kı
Page 44 and 45: Y a p t ı ğ ı m bu işleri bana
Page 46 and 47: 46 Önce elekle unu elemesi lazım
Page 48 and 49: Hayat koşturmacasının içinde is
Page 50 and 51: Bilirik ki, insanların m ö v c u
Page 52 and 53: Y ə q i n l i k xüsusunda insan v
Page 54 and 55: 54
Page 56 and 57:
Gençler! “Bir mü’minin diğer
Page 58 and 59:
Eskiden gönüller genişti diyebil
Page 60 and 61:
Geriye kalıyor iki şey: Tebliğ n
Page 62 and 63:
Biz gençlere vermek istediğiniz
Page 64 and 65:
YAHYA KEMAL’İN 60. ÖLÜM YILDÖ
Page 66 and 67:
66 Sanki birileri onu, beni buraya
Page 68 and 69:
ÇOCUKLUĞUM Reyhan DAĞ Sımsıkı
Page 70 and 71:
“Sonsuzluğa kanatlanmaya hazır
Page 72 and 73:
Gitti garptan şarka savaşla durma
Page 74 and 75:
74
Page 76 and 77:
ÖLÜM YOLCUSU Sefa ALPTEKİN Aslı
Page 78 and 79:
Her istediği, değişen sistem ile
Page 80 and 81:
Muhsin Dede yarıyıldan fazla zama
Page 82 and 83:
Bugün de öyle olmuştu. Tabiat Mu
Page 84 and 85:
KERBELA AH Hasan Tahsin SÜRÜ “K
Page 86 and 87:
Köyünü çevreleyen dağların ö
Page 88 and 89:
88 yAZAR VE ESERİ
Page 90 and 91:
90 Bu çalışma, han duvarları ve
Page 92 and 93:
ir volkan gibi coşup gelen derin b
Page 94 and 95:
Hüseyin Siret Bey, her gün çekti
Page 96 and 97:
96 Mehmet GÜRSOY’un ‘KÜTAHYA
Page 98 and 99:
Hiçbir ahlak kendi kurallarının
Page 100 and 101:
100 ÜMİT PARSIL’IN ÇALIŞMALAR
Page 102 and 103:
Bu şifaya, bu ateşe, bu renge ko
show all

MUSİKÂR EDEBİYAT KÜLTÜR EĞİTİM DERGİSİ 1. SAYI

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?