MUSİKÂR EDEBİYAT KÜLTÜR EĞİTİM DERGİSİ 1. SAYI

More documents

Recommendations

Info

Köyünü çevreleyen dağların öteleri için hiçbir zaman hayal k ur mamışt ı. A şağ ı memleket ler diye tabir ederdi görmediği bir yerden bahsedeceği zaman. Çocukluğu okuma ve yazmanın günah sayıldığı bir zamana rastlamış; kitapla, defterle, kalemle hiçbir işi olmamıştı. Saati gölgelerin uzantısına göre kestirir, mevsimleri kavak yapraklarınınzamana y a y ı l a n gelişimleri ve bostana ektiği zerzevatın büyümesine göre belirlerdi. Yine onun i ç i n her yılın başı, kuzuların doğup melemeye başladığı günlerdi. Anam yine bir yandan bostanın tumbunda karınlarını d o y u r a n buzağılara kendi koyduğu isimleri ile sesleniyor ve yaramazlık yapmamaları için onlarıikaz ediyor, bir yandan da henüz yeni açmaya başlamış kabakların diplerindeki zararlı otları elleri ile yoluyordu. Bir ara kafasını kaldırıp topraktanyeni çıkmışmısırları yiyen kargalara yüreğini soğutmaya çalışırcasına sayıyor fakat sonra onlara hiçbir zaman gücünün yetmeyeceğini kabullenerek tekrar başını öne eğip işine devam ediyordu. Öylesine dalıp gitmişti ki benim geldiğimi çok zaman sonra fark edebilmişti. O benim, ben ise bostanın baş tarafına dikilmiş ucube yaratığın farkına varmakta gecikmiştik. Kafamı kaldırıp o tarafa doğru baktığımda ilk anda yere çakılmış uzun bir sırık ve üzerine giydirilmiş tozdan ve kirden kararmış, yaz güneşinin gevrettiği kahverengiye çalan bir kazak görmüştüm. Sonra yanına iyice yaklaşıp incelediğimde kendimce bostan korkuluğunun meydana getiriliş şeklini yorumlamaya çalışmıştım. İlk kez yakından bir bostan korkuluğu görmüştüm. Baharın henüz yüzünü göstermeye başladığı bir zamanda söğüt ağaçlarının dalları budanmıştı. Budanan dalların tazeleri nice umutlar beslenerek fidan olarak yeniden toprağa dikilmiş, iyice kartlaşmış olanlar ise yakacak yahut mertek yapılmak üzere çırpılarından temizlenerek bir kenara istiflenmiş, kurumaya bırakılmıştı. İşte o kart söğüt dallarının uzun boylularından birisi bostanı kargalardan korumak için korkuluk yapılmıştı. Üst tarafına yatay olarak b i r s o p a çakılmış, omuz ve kollar yapılmış üzerine ise benim bir iki yıl önce birisine versin diye anama bıraktığım markalı kazak giydirilmişti. Başına ise babamın eski kasketlerinden birisi geçirildikten sonra bostanın üst tarafındaki boşluğa dikilmişti. Uzaktan bakıldığında heybetli bir adam görüntüsü veren bu korkuluğun yanına gidildiğinde ise hiçbir şeye yaramayan çirkin bir yaratık görüntüsü dikkati çekiyordu. Bir yıl kadar öncesiydi. Aşağı memleketlerden birileri köye çoban olarak gelmişlerdi. Çoluk çocuk oldukça kalabalık olan bu ailenin bir de yanlarında getirdikleri hodakları vardı. Hasta babası oğlunu sahip çıkmasıve çalıştırması içinÇoban Ahmet’e teslim etmişti. O da dost yadigârı olarak gördüğü bu çocuğu alıp buralara kadar getirmişti. Kendi çocuklarından ayırt etmiyor, hiçbir şeyini eksik bırakmamaya çalışıyordu. 86
Anam ise benim bıraktığım gömlek ve kazağı çobanın hodağına vermişti. Çocuk, kışın ve baharın serin zamanlarında dağda, taşta giyip kirlettiği kazağı bir süre sonra çıkarıp dere kenarına bir yere atmıştı. Kim bilir belki beğenmemiş, hatır için giyinmişti. Belki de havalar ısındığı için giyme ihtiyacı duymamış, zaten de kirlendiği için kaldırıp atmıştı. Anam ise bu kazağı kargaları korkutabilmek için atıldığı yerden alarak getirip korkuluk yapmıştı. Anam bana kazağın benim görmediğim zamanlardaki serencamını anlattığı bir zamanda bostanın hemen yanı başındaki kavak ağaçlarındaki yuvasından bir karganın bostanın tam ortasına doğru süzüldüğünü görüyordum. Durumu anama söylediğim zaman elindeki çapayı kaldırarak karganın üzerine yürüyor ve onu kovalıyordu. Karga kaçıp tekrar yuvasına döndükten sonra anam tekrar işine geri dönüyordu. İşaret parmağımla korkuluğu işaret ederek; “ peki bu ne işe yarıyor?” diye soruyordum. Anam hafifçe tebessüm ediyor ve hiçbir şey söylemeden işine devam ediyordu. Bir süre sonra az önce kovaladığı karga tekrar bostana dalıyor, mısırların ve fasulyelerin başlarını yangından mal kaçırırcasına bir bir koparıp yiyordu. Anam henüz fark edememişti onu, ben ise merakla kargayı izlemeye koyulmuştum. Karga bir süre bostandaki nebatat ile karnını doyurduktan sonra, anamın kendisini fark ettiğini anlıyor ve mahalle kabadayıları gibi yakasına basa basa kenara doğru yürüyordu. Dayı dayı yürüyüp kenara çıktıktan sonra bir korkuluğa, bir bostana, bir de anama baktıktan sonra alabildiğine “gak!” bir nara atarak uçup gidiyordu. Bir süre hem gülmüş, hem de anamın bu durum karşısında ne söyleyeceğini merak ederek beklemiştim. Anamın her olay karşısında kendince ya bir hekâtı yahut da bir nükteli sözü olurdu. Zira benim dünyamda atasözleri ana sözü olarak manalanmıştı. Elindeki çapayı bir kenara bırakıp bostanın kenarına oturmuş ve bana dönerek; “bak oğul!” diye sözlerine başlamıştı. Sen şu yarım saatlik süre içerisinde yaşadıklarımızdan ne anladın bilmem ama ben sana anladıklarımı söyleyeyim. Bazı insanlar vardır ki; hiçbir vasıfları yoktur, yani şu bostan korkuluğu gibidirler. İçlerini kuru bir mertek, dışlarını kirli esvaplar kaplamıştır. Lakin birileri tarafından şu gördüğün işe yaramaz mertek gibi bir yerlere dikilirler. İşte o insanlardan bizim dünyamıza yansıyan; işe yaramaz, kaba saba ve kirli görüntülerinden başka hiçbir şey değildir. Onların ucube görüntülerinden başka çevrelerine kattıkları hiçbir değer, hiçbir anlam yoktur. İşte bu yüzdendir ki onlar kendilerini heybetli bir şey zannetse de etraftaki hiçbir canlı da onlardan ne çekinir, ne de sevip sayar, hatta buldukları her fırsatta onların arkasından sövüp sayarlar. Tıpkı az önceki karganın karnını doyurduktan sonra attığı nara gibi… 87
Page 2 and 3:
2
Page 4 and 5:
75 ‘Masal Gibiyim’ - Mustafa Ç
Page 6 and 7:
Böylesi yanan, yandıran âşıkla
Page 8 and 9:
Biz, dergimizin yürüyüşüne ç
Page 10 and 11:
GÖKLER GÜRLEMİYOR ARTIK Bahaetti
Page 12 and 13:
VASİYET Ali Haydar Tuğ Akşam bir
Page 14 and 15:
14 ‘Niçin benim olan dil, beni y
Page 16 and 17:
16 “… Halbuki; ideal dünyayı
Page 18 and 19:
BİLGE PINARINDAN YEŞEREN TOHUMLAR
Page 20 and 21:
Geleceğini garanti altına almakta
Page 22 and 23:
UZAT ELLERİNİ Ayten Başabaş Dir
Page 24 and 25:
Bütün bu hatıraları döne döne
Page 26 and 27:
26 Sibirya’nın kışını anlaya
Page 28 and 29:
AKLIMDA BÖYLE KALMIŞ Təranə TUR
Page 30 and 31:
25 m yükseklikten bir ırmağa atl
Page 32 and 33:
GENÇLER YARINLARDIR Oktay HACIMUSA
Page 34 and 35:
GAMLI MUSİKÂRLAR 1 Elizaveta Miga
Page 36 and 37: Gece Gecenin serinliğinde doğan A
Page 38 and 39: -O da ne mi öyle? Buz işte bildi
Page 40 and 41: ESKİ TAKVİMLER Halil İbrahim Öz
Page 42 and 43: Ben afacan, o masum bir köylü kı
Page 44 and 45: Y a p t ı ğ ı m bu işleri bana
Page 46 and 47: 46 Önce elekle unu elemesi lazım
Page 48 and 49: Hayat koşturmacasının içinde is
Page 50 and 51: Bilirik ki, insanların m ö v c u
Page 52 and 53: Y ə q i n l i k xüsusunda insan v
Page 54 and 55: 54
Page 56 and 57: Gençler! “Bir mü’minin diğer
Page 58 and 59: Eskiden gönüller genişti diyebil
Page 60 and 61: Geriye kalıyor iki şey: Tebliğ n
Page 62 and 63: Biz gençlere vermek istediğiniz
Page 64 and 65: YAHYA KEMAL’İN 60. ÖLÜM YILDÖ
Page 66 and 67: 66 Sanki birileri onu, beni buraya
Page 68 and 69: ÇOCUKLUĞUM Reyhan DAĞ Sımsıkı
Page 70 and 71: “Sonsuzluğa kanatlanmaya hazır
Page 72 and 73: Gitti garptan şarka savaşla durma
Page 74 and 75: 74
Page 76 and 77: ÖLÜM YOLCUSU Sefa ALPTEKİN Aslı
Page 78 and 79: Her istediği, değişen sistem ile
Page 80 and 81: Muhsin Dede yarıyıldan fazla zama
Page 82 and 83: Bugün de öyle olmuştu. Tabiat Mu
Page 84 and 85: KERBELA AH Hasan Tahsin SÜRÜ “K
Page 88 and 89: 88 yAZAR VE ESERİ
Page 90 and 91: 90 Bu çalışma, han duvarları ve
Page 92 and 93: ir volkan gibi coşup gelen derin b
Page 94 and 95: Hüseyin Siret Bey, her gün çekti
Page 96 and 97: 96 Mehmet GÜRSOY’un ‘KÜTAHYA
Page 98 and 99: Hiçbir ahlak kendi kurallarının
Page 100 and 101: 100 ÜMİT PARSIL’IN ÇALIŞMALAR
Page 102 and 103: Bu şifaya, bu ateşe, bu renge ko
show all

MUSİKÂR EDEBİYAT KÜLTÜR EĞİTİM DERGİSİ 1. SAYI

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?