Metabolik Kemik Hastalıkları Tanı ve Tedavi Kılavuzu - Türkiye ...

More documents

Recommendations

Info

Kaynaklar Renal Osteodistrofi TEMD Tanı ve Tedavi Önerisi • Hastalığın klinik bileşenleri saptanmalıdır • Kemik danistometresi rutin olarak önerilmez. Laboratuvar bulgularının (fosfor yüksekliği, PTH yüksekliği gibi) olduğu hastalarda bakılması önerilmektedir. • Hastalığın tanısı ve tedaviye cevabın izlenmesinde serum kalsiyum, fosfor, kemik spesifik alkalen fosfataz ve parathormon düzeyi ölçülmelidir. • Adinamik kemik hastalığı varlığında bisfosfonat kullanılmamalıdır. • Bisfosfonat tedavisi: Keratinin kilrensi
TRANSPLANT HASTALARINDA OSTEOPOROZ 60 14.1. TANI TRANSPLANT HASTALARINDA OSTEOPOROZ Tan›m: Pre ve post transplant döneminde ortaya çıkan metabolik kemik hastalığıdır. Organ transplantasyonları son dönem böbrek yetmezliği, akut ve kronik karaciğer yetmezliği, tip 1 diyabet, çeşitli kalp ve akciğer hastalıkları, hematolojik hastalıklar ve daha pek çok organ yetmezliğinin tedavisinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Pre ve post transplant dönemindeki hastalarda osteoporoz riski yüksektir Kemik kaybı transplantasyon öncesinde altta yatan kronik hastalığa bağlı olarak gelişebilir. Altta yatan kronik hastalığın tedavisinde kullanılan ilaçlar loop diuretikleri, warfarin ve heparin gibi ilaçların da kemik üzerine olumsuz etkileri mevcuttur. Transplantasyon sonrası uygulanan immünsüpresifler: Glukokortikoidler (GK) ve kalsinörin inhibitörleri kemik kaybına yol açarlar. GK’lere bağlı kemik kaybı en çok transpantasyon sonrası 3-12. aylar arasında olur. Trabeküler kemikler en fazla etkilenir. Radyoterapi ve kemoterapiler: Radyoterapiler (RT) ve kemoterapiler (KT) özellikle erkeklere göre daha duyarlı olan kadınlarda hipogonadizme neden olabilir. RT ve KT uygulanan kadınların çoğunda over yetmezliği gelişir. Erkeklerde de testosteron düzeyi transplantasyon sonrası dönemde azalabilir. Organ transplantasyonu yapılması planlanan hastalar transplantasyon yapılmadan önce öykü ve fizik muayene ile ayrıntılı olarak değerlendirilmelidir. Olası kırıkları tespit etmek için direk grafiler (spinal), kemik kaybının belirlenmesi ve osteoporozun tanısı için ise kalça ve vertebral kemik mineral yoğunluğu ölçümleri (DXA) kullanılmalıdır. Pre ve post transplant dönemde DXA, kalsiyum,fosfor, PTH, 25(OH)D düzeyleri ile değerlendirilmelidir. 14.2. TEDAVİ Transplantasyon sonrası erken dönemde kemik kaybı ve kırık riski en fazla olduğu için tedaviye erken başlanması, kalsiyum ve D vitamini ile kombine edilmesi, gerektiğinde altta yatan hastalığa göre tedavinin düzenlenmesi ve kemik kaybına yol açabilecek ilaçların mümkün olduğu kadar az kullanılması tedavinin temelini oluşturmaktadır 14.2.1. Böbrek Transplantasyonu Böbrek transplantasyonu sonrası 6-18. aylarda kemik kaybı en fazladır ve kırıklar ise daha çok ilk 3 yıl içinde oluşur. Kalça, uzun kemikler ve ayak bileği kırıkları vertebra kırıklarından daha fazla görülür kemik kaybını önlemeye yönelik herhangi bir tedavi alan hastalarda kırık riskinde %49’luk bir azalma gösterilmiştir. Bisfosfonadlar kemik kaybını önlemede daha etkili bulunmuşlardır. Greft rejeksiyonları beklenmedik bir şekilde bisfosfonat alanlarda daha az görülmüştür. IV bisfosfonatların kullanımında böbrek fonksiyonlarına göre doz ayarlamaları yapılmalıdır. Kreatinin 2 mg/dl’nin üzerine çıkarsa ya da GFR %30’un altına düşerse doz yarıya düşürülmelidir.
Page 1 and 2:
ISBN NO: 978-605-4011-14-8 Türkiye
Page 3 and 4:
METABOLİK KEMİK HASTALIKLARI TANI
Page 5 and 6:
Değerli Meslektaşlarım; ÖNSÖZ
Page 7 and 8:
Ahmet Kaya Ali Rıza Uysal Ali Sakl
Page 9 and 10:
İçindekiler KEMİK MİNERAL YOĞU
Page 11 and 12:
KEMİK MİNERAL YOĞUNLUĞU 2 1.2.
Page 13 and 14:
KEMİK MİNERAL YOĞUNLUĞU 4 Kayna
Page 15 and 16:
PREMENOPOZAL OSTEOPOROZ 6 2.1.2 Pre
Page 17 and 18: POSTMENOPOZAL OSTEOPOROZ 8 3.1. Kli
Page 19 and 20: POSTMENOPOZAL OSTEOPOROZ 10 3.3. TE
Page 21 and 22: POSTMENOPOZAL OSTEOPOROZ 12 3.3.7.1
Page 23 and 24: POSTMENOPOZAL OSTEOPOROZ 14 3.3.8.
Page 25 and 26: ERKEK OSTEOPOROZU 16 4.1. Tanı Erk
Page 27 and 28: ERKEK OSTEOPOROZU 18 4.2.4. Teripar
Page 29 and 30: VİTAMİN D 20 5.3. Laboratuar Tan
Page 31 and 32: VİTAMİN D 22 5.5. Mevcut Vitamin
Page 33 and 34: OSTEOMALAZİ 24 6.2. Osteomalazi Ne
Page 35 and 36: OSTEOMALAZİ 26 Vitamin D dirençli
Page 37 and 38: HİPERKALSEMİ 28 7.1.2. Hiperkalse
Page 39 and 40: HİPERKALSEMİ 30 7.3.4. Glukokorti
Page 41 and 42: PRİMER HİPERPARATİROİDİ 32 Nö
Page 43 and 44: PRİMER HİPERPARATİROİDİ 34 Pri
Page 45 and 46: PRİMER HİPERPARATİROİDİ 36 Pri
Page 47 and 48: HİPOKALSEMİ 38 Magnezyum yetersiz
Page 49 and 50: HİPOKALSEMİ 40 9.5.2. Kronik Hipo
Page 51 and 52: HİPOPARATİROİDİ 42 10.1. Hipopa
Page 53 and 54: HİPOPARATİROİDİ 44 Uzun süreli
Page 55 and 56: GEBELİKTE KALSİYUM METABOLİZMASI
Page 61 and 62: GEBELİK VE LAKTASYONA BAĞLI OSTEO
Page 63 and 64: GEBELİK VE LAKTASYONA BAĞLI OSTEO
Page 65 and 66: KRONİK BÖBREK HASTALIĞINDA MİNE
Page 67: KRONİK BÖBREK HASTALIĞINDA MİNE
Page 71 and 72: TRANSPLANT HASTALARINDA OSTEOPOROZ
Page 73 and 74: İLACA BAĞLI OSTEOPOROZ 64 15.2. G
Page 75 and 76: İLACA BAĞLI OSTEOPOROZ 66 Aromata
Page 77 and 78: İLACA BAĞLI OSTEOPOROZ 68 15.7. A
Page 79 and 80: İLACA BAĞLI OSTEOPOROZ 70 15.13.
Page 81 and 82: SİSTEMATİK HASTALIKLARDA OSTEOPOR
Page 83 and 84: KRONİK KARACİĞER HASTALIKLARINDA
Page 85 and 86: ROMATOLOJİK HASTALIKLARDA METABOL
Page 87 and 88: KEMİĞİN PAGET HASTALIĞI (OSTEİ
Page 89 and 90: KEMİĞİN PAGET HASTALIĞI (OSTEİ
Page 91 and 92: HİPOFOSFATEMİ 82 20.1. Hipofosfat
Page 93 and 94: HİPOFOSFATEMİ 84 20.4. TEDAVİ Hi
Page 95 and 96: HİPERMAGNEZEMİ 86 21.1. Hipermagn
Page 97 and 98: HİPERMAGNEZEMİ 88 Kaynaklar 1. Br
Page 99 and 100: HİPOMAGNEZEMİ 90 22.4. TEDAVİ Ha
Page 101: HİPOMAGNEZEMİ 92 Kaynaklar 1. Mar
show all

Metabolik Kemik Hastalıkları Tanı ve Tedavi Kılavuzu - Türkiye ...

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?