Ovde - Početak

Prirodno rođene ubice
161
Prirodno rođene ubice nastaju 1994. godine i
predstavljaju jedan od najnasilnijih postmodernih filmova, koji
ne problematizuje direktno nasilje, već medijsku reprezentaciju
nasilja. Snimljen je u režiji Olivera Stouna, prema scenariju
Kventina Tarantina. Originalni scenario, koji je Tarantino
prodao za jedan dolar prijatelju, nastao je 1988. godine. Kasnije,
njegov prijatelj preprodaje scenario Stounu, koji prema njemu
snima film. Međutim, Stoun je izvršio dosta izmena u samom
tekstu scenarija, zbog kojih se Tarantino sastao sa njim. Nakon
razgovora, Tarantino odustaje od toga da bude potpisan kao
scenarista. U filmu, on je samo pisac priče Prirodno rođene ubice
dok se Stoun sa još par saradnika vodi kao scenarista.
Prirodno rođene ubice prikazuju ljubavni par Miki
(Mickey) i Melori (Mallory) koji putuju širom Amerike i ubijaju
ljude slično kao što su radili Boni i Klajd. Međutim, ovaj put,
reditelj ne prati par na njihovom putu iz objektivne ili njihove
perspektive, već prikazuje kako mediji predstavljaju događaje u
vezi sa njihovim sudbinama. „Miki i Melori, zajedno sa drugim
likovima, nisu nastali kao pokušaj predstavljanja stvarnih ljudi.
Oni su puke karikature, kartonski isečci koji ljude reflektuju na
crtano filmski način kao što to rade tabloidski mediji” (Page,
2005: 102). Film predstavlja odraz američke opsesije nasiljem i
svakodnevno medijsko pothranjivanje te opsesije. Od početka
filma stiče se utisak da smo ispred televizora na kojem neko
stalno menja kanale, jer nas reditelj bombarduje munjevitom
promenom slika snimljenim različitim stilovima i brzinama uz
upotrebu drugačijih filtera, objektiva i prikazanim iz različitih
uglova, čas u boji, čas crno-belo. Pred očima gledaoca, pogotovo
onog koji prvi put gleda film, nalazi se vizuelna kompilacija slika
prepunih nasilja koja izgleda kao u crtanim filmovima. Pored
ovog, reditelj koristi formu filma, tv dnevnika, dokumentarne
emisije o masovnim ubicama, tok-šou emisije, reklame, sitkoma