optymalizacja wykorzystania osadu ściekowego - SWITCH ...

WYNIKI
wraz z zebraną biomasą 1441,95 g i 1403,97 g metali z 1 ha, odpowiednio z powierzchni 1
oraz z powierzchni 2. Wśród usuniętych metali z powierzchni 1 dominowały m.in.:
Zn – 764,01 g, Pb – 328,51 g, Cr – 184,64 g oraz Cu – 112,16 g, natomiast z powierzchni
2: Zn – 810,04 g, Pb – 279,48 g, Cu – 124,58 g oraz Cr – 129,77 g (Rysunek 55; Zał. 9.3,
Tabela 23).
Rysunek 55. Wzrost efektywności wierzby w poborze wybranych metali cięŜkich z podłoŜa wraz z jej
wiekiem. * - odmiana 3 była obecna tylko w 2004 roku.
Na podstawie róŜnic w poborze metali (łączna ilość ołowiu, kadmu, rtęci, niklu, cynku,
miedzi i chromu) w kolejnych latach wyliczono dynamikę ich poboru przez wierzbę. Na tej
podstawie stwierdzono, Ŝe najbardziej efektywne lata w trakcie funkcjonowania plantacji
na powierzchni eksperymentalnej to rok trzeci i czwarty, natomiast najmniej rok drugi.
Kompleksy badawcze
Rozpatrując zawartość poszczególnych metali w tkankach wierzb stwierdzono,
Ŝe w przypadku wszystkich odmian rosnących na róŜnych kompleksach największą
procentową zawartość w suchej masie odnotowano dla cynku, następnie dla ołowiu oraz
chromu. RóŜnice zaobserwowano pomiędzy rokiem pierwszym i ostatnim:
w jednorocznych tkankach poza wspomnianymi dominował nikiel oraz chrom.
Rozpatrując wyniki analiz dotyczące łącznej zawartości metali w tkankach wierzby
zebranej z powierzchni zlokalizowanych na kompleksach stwierdzono, Ŝe po
ostatnim – trzecim – analizowanym sezonie wegetacyjnym wartości te były zbliŜone na
100