optymalizacja wykorzystania osadu ściekowego - SWITCH ...

WYNIKI
Rysunek 37. Wzrost wierzby na powierzchni doświadczalnej. Odnotowany największy wzrost odmiany
drugiej (wskazanej strzałką) po pierwszym roku nasadzeń był jednym z kryteriów wyboru między innymi tej
odmiany wierzby wykorzystanej do nasadzeń w 2005 roku na powierzchniach kompleksów.
W trakcie obserwacji wierzb dwuletnich prowadzonych w roku 2005 odnotowano
największe średnie przyrosty sadzonek odmiany 2 ze średnią wysokością: 195,64 ± 17,20
cm (październik). ZbliŜoną wysokość osiągnęła jednoroczna sadzonka nasadzona na
powierzchni trzeciej (odmiana 5): 206,20 ± 13,91 cm. W kolejnych dwóch latach
dominowała odmiana pierwsza: 225,26 ± 14,91 cm (grudzień 2006) i 259,90 ± 14,52 cm
(październik 2007). W trakcie okresu badawczego kilkukrotnie odnotowano złamanie
pojedynczych osobników, co mogło wpłynąć na obniŜenie uzyskanej średniej wysokości
pędów: przełom roku 2005/2006 – odmiana 1, 2 i 4; przełom roku 2006/2007 – odmiana 1
i 2. Przypuszcza się, Ŝe złamania wynikały z silnych mrozów, które spowodowały
uschniecie niektórych gałęzi.
Kompleksy badawcze
Analizując średnie wysokości pędów wierzb nasadzonych na kompleksach moŜna
stwierdzić, Ŝe o dynamice wzrostu nie decyduje jedynie odmiana wierzby, ale takŜe szereg
innych czynników. Wskazuje na to przede wszystkim fakt, iŜ na róŜnych kompleksach
obsadzonych tą samą odmianą, odnotowano róŜne jej przyrosty.
W pierwszym roku największe przyrosty stwierdzono u odmiany 2 na kompleksie 11.
Średnia końcowa wysokość pędów wyniosła na tej powierzchni 193,84 ± 4,51 cm.
JednakŜe ta sama odmiana na kompleksie 14 osiągnęła w tym samym roku najmniejsze
przyrosty z końcową wysokością pędów 92,91 ± 9,70 cm. Po ścince sanitarnej największe
81