optymalizacja wykorzystania osadu ściekowego - SWITCH ...

WYNIKI
wszystkich kompleksach. Największą ilość określono w 1 kg biomasy wierzby
pochodzącej z kompleksu 12 (odmiana 4) – 49,8 mg/kg s.m. ZbliŜoną wartość odnotowano
w tkankach wierzby rosnącej na kompleksie 11 (odmiana 2) – 46,69 mg/kg s.m. Na dwóch
pozostałych, mimo tych samych nasadzonych odmian, stwierdzono mniejszą ilość
zakumulowanych metali: w biomasie zebranej z kompleksu 14 (odmiana 2) otrzymano
43,22 mg/kg s.m., natomiast w biomasie zebranej z kompleksu 19 (odmiana 4) – 36,4
mg/kg s.m. Zakresy zawartości dominujących metali przedstawiały się następująco:
w przypadku Zn – 53,9 – 62,7%, Pb – 24,7 – 32,1% i Cu – 9,9 – 13,5%. Zawartość
poszczególnych metali w tkankach wierzby przedstawiono w załączniku (Zał. 9.3, Tabela
22 b).
Rozpatrując ilość metali, które usunięto wraz z zebraną biomasą w kolejnych latach
stwierdzić moŜna, Ŝe najbardziej efektywna we wszystkich latach wzrostu była odmiana 4
rosnąca na kompleksie 12 (Rysunek 56).
Rysunek 56. Wzrost rzeczywistego poboru metali przez pędy wierzby rosnącej na kompleksach badawczych
w kolejnych latach funkcjonowania plantacji; (odmiana 2 – kompleks 11 i 14; odmiana 4 – kompleks 12
i 19).
Ilość uzyskanych metali z powierzchni jednego hektara kompleksu 12 w 2005 roku
wynosiła 79,26 g, w 2006 roku – 694,36 g, natomiast w 2007 roku – 1063,73 g. Ta sama
odmiana wierzby rosnąca na kompleksie 19 okazała się mniej efektywna w ilości
wynoszonych wraz z biomasą metali, a wartości te przedstawiają się następująco: w 2005
roku – 18,86 g/ha, w 2006 roku – 197,74 g/ha i w 2007 roku – 315,12 g/ha. Wzrost
efektywności poboru poszczególnych metali cięŜkich przez odmiany zlokalizowane na
101