optymalizacja wykorzystania osadu Åciekowego - SWITCH ...
optymalizacja wykorzystania osadu Åciekowego - SWITCH ...
optymalizacja wykorzystania osadu Åciekowego - SWITCH ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
DYSKUSJA<br />
76 ± 8,82%, natomiast na kompleksach badawczych ta sama odmiana charakteryzowala się<br />
spadkiem przeŜywalności nawet o 46% (na kompleksie 14) i nieco mniejszym,<br />
bo wynoszącym 15%, na komplesie 11.<br />
Wyraźny wpływ warunków meteorologicznych zaobserwować moŜna takŜe analizując<br />
wartości otrzymanej biomasy po ścięciu wierzby dwuletniej. Rok 2006 charakteryzował<br />
się korzystniejszymi warunkami klimatycznymi (385,59 mm i 155 dni), niŜ rok 2005<br />
(221,79 mm i 182 dni). Mógł to być jeden z powodów uzyskanego w 2005 roku<br />
mniejszego plonu wierzby dwuletniej z powierzchni doświadczalnej (zawierał się<br />
w przedziale: 0,39 – 3,66 t s.m.), w porównaniu z plonem wierzby dwuletniej<br />
z kompleksów (zawierał się w przedziale: 3,05 – 16,48 t s.m.), uzyskanym w roku<br />
następnym – 2006. W latach kolejnych nie zaobserwowano znacznego wpływu warunków<br />
klimatycznych na produktywność wierzby, co wynikać moŜe z korzystnych warunków<br />
klimatycznych, ale takŜe z juŜ rozwiniętego systemu korzeniowego wierzby.<br />
Poziom wód gruntowych<br />
Plantacje wierzby energetycznej powinny być zakładane na uŜytkach rolnych odpowiednio<br />
nawodnionych. NaleŜy przy tym uwzględnić, iŜ większość gatunków wierzb<br />
energetycznych jest mało odporna na zalewanie wodą. Na stanowiskach, gdzie woda<br />
pozostaje przez okres dłuŜszy, niŜ 2 – 3 tygodnie, obserwuje się obniŜenie przeŜywalności<br />
wierzb. Ma to szczególnie duŜe znaczenie w okresach wiosny i wczesnego lata (Kaszak<br />
2006). Z drugiej strony, wierzby energetyczne na obszarach z permanentnie obniŜającym<br />
się poziomem wody potrafią rozwijać silne i głębokie systemy korzeniowe, co pozwala<br />
osiągnąć im wysoki przyrost biomasy (Figaj 1990). DuŜą zaleŜność pomiędzy gradientem<br />
wilgotności, a wielkością biomasy Salix viminalis (RAPP, ORM, JORRUN, ULV i JORR)<br />
wykazała Rogalewicz (2003). Największą biomasę autorka zanotowała na stanowiskach<br />
o najniŜszym poziomie wód gruntowych rejestrowanym w całym okresie badawczym.<br />
Wartości poziomu wód gruntowych zawierały się w przedziale -53 cm ÷ -98cm<br />
(Wagner i in. 2007b).<br />
Rozpatrując wyniki własne przyrostu biomasy wierzby na poszczególnych<br />
stanowiskach w kontekście poziomu wód gruntowych nie odnotowano istotnej zaleŜności.<br />
Zwraca uwagę jednakŜe kilka stwierdzonych róŜnic pomiędzy poszczególnymi<br />
kompleksami badawczymi. RóŜnice w poziomie wód gruntowych pomiędzy kompleksem<br />
11 i 14 pozwoliły zaobserwować wpływ poziomu na przyrost odmiany drugiej. W roku<br />
pierwszym niski poziom wód (około 7 m) w kompleksie 14 mógł się przyczynić do<br />
135