optymalizacja wykorzystania osadu ściekowego - SWITCH ...

WYNIKI
Rysunek 51. Wzrost efektywności wierzby w poborze pierwiastków biogennych z podłoŜa wraz z jej
wiekiem. * - odmiana 3 była obecna tylko w 2004 roku.
Na podstawie róŜnic w poborze: azotu, fosforu i potasu w kolejnych latach obserwowano
dynamikę poboru makroelementów. MoŜna stwierdzić, Ŝe najbardziej efektywnym rokiem
dla poboru makroelementów był rok trzeci, natomiast najmniej rok czwarty.
Kompleksy badawcze
Analizy zawartości pierwiastków biogennych w tkankach wierzby w przeliczeniu na
mg/kg s.m. wskazały na wzrost zawartości azotu w kolejnych latach wzrostu wierzby.
W przypadku pozostałych pierwiastków nie odnotowano tak wyraźnej tendencji. Wyniki
analiz zawartości wybranych makroelementów w tkankach wierzby zebranej
z powierzchni zlokalizowanych na kompleksach badawczych wskazały, Ŝe łączna ilość
zakumulowanych substancji pokarmowych w ostatnim (trzecim) prezentowanym sezonie
wegetacyjnym dochodzi do 8,38 g/kg s.m. Wartość taką stwierdzono w tkankach wierzby
odmiany 2 zebranej z kompleksu 14. ZbliŜoną sumaryczną ilość analizowanych
pierwiastków biogennych wynoszącą 8,02 g określono w 1 kg suchej masy tej samej
odmiany zebranej z kompleksu 11. Na dwóch pozostałych kompleksach stwierdzona ilość
zakumulowanych makroelementów w materiale roślinnym była mniejsza i wynosiła
odpowiednio: 7,15 g/kg s.m. na kompleksie 12 i 7,60 g/kg s.m. na kompleksie 19.
Zawartość poszczególnych substancji biogenicznych w biomasie wierzby przedstawiono
w załączniku (Zał. 9.3, Tabela 22 b).
96