optymalizacja wykorzystania osadu ściekowego - SWITCH ...

WYNIKI
Zastosowanie nawozów organicznych powinno być poprzedzone określeniem
zawartości metali w próbkach gleby pobranych z powierzchni, które mają być nawoŜone.
Jest to konieczne, aby nie dopuścić do skaŜenia gleb. Analiza zawartości metali w glebie
w obszarze ograniczonego uŜytkowania wokół GOŚ wskazała na moŜliwość stosowania
komunalnych osadów ściekowych oraz kompostu na tym terenie (Zał. 9.3, Tabela 19).
Ponadto stęŜenia poszczególnych metali w glebach nie przekraczały „zawartości
normalnej” określonej przez Instytut Uprawy NawoŜenia i Gleboznawstwa Puławy (Czysz
i Święciński 2005). Wyjątkiem była zawartość cynku w próbce pobranej z kompleksu 12,
jednakŜe wartość 56,7 mg/kg s.m. gruntu nadal nie przekraczała dopuszczalnej zawartości
progowej (300 mg/kg s.m.). Otrzymane wyniki z analiz próbek glebowych są tym bardziej
istotne, jeśli weźmie się pod uwagę fakt, iŜ gleby doliny rzeki Ner były skaŜane
prowadzeniem nawodnień nieoczyszczonymi ściekami przez blisko 100 lat (Mosiej 2004).
Wyznaczenie dawek osadu ściekowego
Zgodnie z rozporządzeniem (Dz. U. Nr 134/8568/1140) o zastosowanej dawce osadu
decyduje ilość metali cięŜkich, która moŜe być wprowadzona wraz z komunalnym osadem
ściekowym w ciągu roku do gleby, średnio w okresie 10 lat. Wartości te dla
poszczególnych metali nie mogą przekroczyć dla:
• ołowiu (Pb) — 1000 g/ha/rok,
• kadmu (Cd) — 20 g/ha/rok,
• rtęci (Hg) — 10 g/ha/rok,
• niklu (Ni) — 200 g/ha/rok,
• cynku (Zn) — 5000 g/ha/rok,
• miedzi (Cu) — 1600 g/ha/rok,
• chromu (Cr) — 1000 g/ha/rok.
To kolejne ograniczenie posłuŜyło do wyliczenia dawki osadu moŜliwej do zastosowania
pod nasadzenia wierzbowe z jednoczesnym uwzględnieniem metalu limitującego.
W przypadku osadu uŜytego na powierzchni doświadczalnej metalem tym była rtęć, której
zawartość przekraczała dawkę metalu podaną w rozporządzeniu około 32 razy. Analizując
skład osadu wykorzystanego na kompleksach stwierdzono, Ŝe metalem limitującym był
nikiel. Jego dawka przekraczała podaną w rozporządzeniu około 65 razy (Rysunek 26).
59