optymalizacja wykorzystania osadu ściekowego - SWITCH ...

DYSKUSJA
Na zdolność poboru ołowiu przez wierzbę moŜe wpływać poziom wód gruntowych,
co wykazała w swoich badaniach Rogalewicz (2003). Obserwowana przez autorkę
akumulacja ołowiu w tkankach wierzby była wyŜsza (średnia wartość to: 11,36 mg/kg
s.m.) na obszarze o wyŜszym poziomie wód gruntowych (średnio 0,2 m), niŜ na obszarach
o niskim poziomie wód gruntowych (średnia wartość to około 4,6 mg/kg s.m., przy
średnim poziomie 0,8 m) (Rogalewicz 2003; Wagner i in. 2007). Nie odnotowano takiego
zjawiska w trakcie badań własnych. Poziom wód gruntowych jednak w obszarze
ograniczonego uŜytkowania wokół GOŚ jest znacznie niŜszy (Rysunek 5).
Kadm
Według Kabata-Pendias i Pendias (1992, za Vervaeke i in. 2003) środowiskowa zawartość
kadmu w roślinach zawiera się w granicy 0,1 – 2,4 mg/kg s.m. Według Buczkowskiego
i in. (2002) pieriwastek ten charakteryzuje się duŜą mobilnością oraz wykazuje duŜą
toksyczność. Jest to podstawą wyjaśnienia tego, iŜ wielu badaczy stwierdziło wyŜszą
zawartość kadmu w korzeniach, niŜ w łodydze wierzby (Landberg i Greger 1996;
Landberg i Greger 2002; Kolasa 2005) tłumacząc to tym, iŜ wysoka akumulacja
w korzeniu moŜe być pewną metodą ochrony roślin przed moŜliwym zakłóceniem procesu
fotosyntezy z powodu toksycznego działania metali (Cd, Cu i Zn). Koncentrując się na
danych prezentowanych w literaturze przedmiotu opisujących zawartośc kadmu w pędach
wierzby Börjesson (1999) określił, Ŝe średnia jego zawartość to około 0,4 – 3,9 mg/kg s.m.
ZbliŜony wynik otrzymali takŜe Berndes i in. (2004): 0,5 - 4 mg Cd/kg s.m. Wartości
mniejsze (0,38 – 1,2 mg/kg s.m.) otrzymała Rogalewicz (2003), analizując zawartość
kadmu w tkankach wierzby jednorocznej. Wyniki analiz kadmu w rocznych sadzonkach
uzyskane w trakcie badań prezentowanych w niniejszej pracy zawierają się w przedziale:
0,09 – 0,6 mg/kg s.m. i są wartościami niŜszymi od przytaczanych powyŜej. NiŜsze
wartości opisujące zawartość kadmu w tkankach wierzby od prezentowanych w literaturze
otrzymano równieŜ dla sadzonek czteroletnich: 0,11 – 0,42 mg/kg s.m. Dla porównania
Bungart i Hüttl (2001) otrzymali wartości zawierające się w przedziale: 0,2 – 2,7 mg/kg
s.m.
146