optymalizacja wykorzystania osadu ściekowego - SWITCH ...

DYSKUSJA
aktywności oddychania gleby w kształtowaniu warunków przyswajalności pierwiastków
biogennych i metali na badanych powierzchniach nie jest moŜliwe.
Przeprowadzona analiza średnich wartości metabolizmu glebowego na stanowiskach nie
wykazała istotnej korelacji pomiędzy ilością pobranego tlenu, a zawartością materii
organicznej w glebie. MoŜe to wynikać z bardzo małej zawartości materii organicznej
w badanych próbkach. Większą, ale takŜe nieistotną zaleŜność, stwierdzono pomiędzy
poziomem metabolizmu, a wilgotnością stanowisk (R 2 = 0,242) (Rysunek 35).
Zaobserwowano takŜe tendencję wpływu ilości opadów (pośrednio kształtujących
wilgotność) na tempo metabolizmu glebowego (R 2 = 0,171) (Rysunek 36).
W ramach eksperymentu realizowanego w Stacji Terenowej UŁ w Treście oceniono
wpływ nawoŜenia organicznego na aktywność metaboliczną próbek pobieranych
z poszczególnych powierzchni. O wpływie aplikacji osadów, jako nawozu, na zwiększoną
aktywność metaboliczną gleby dyskutowało wielu badaczy. Taki efekt działania osadów
potwierdzają m.in. badania przeprowadzone przez Quemada i Menacho (2001), którzy
zaobserwowali wzrost respiracji próbek glebowych pobieranych z powierzchni
nawiezionych 80 tonami osadu ściekowego/ha. Podobne wnioski wysnuli takŜe Emmerling
i in. (2000), którzy równieŜ odnotowali wzrost aktywności mikrobiologicznej po aplikacji
osadu ściekowego i kompostu. Podobnych spostrzeŜeń dokonano w trakcie badań
własnych. Z drugiej strony, wielu badaczy obserwowało zahamowanie metabolizmu, mimo
wzrostu zawartości węgla organicznego oraz substancji odŜywczych po zastosowaniu
osadu, na skutek dostarczenia wraz z dodawanym osadem substancji toksycznych do gleby
(Fließbach i in. 1994; Dar 1997; Khan i Scullion 1999). Temat wpływu metali na
mikroorganizmy dyskutowany był takŜe przez Catallo (1993), który zaobserwował, Ŝe
nawet bardzo duŜe stęŜenia metali wprowadzone do środowiska mogą nie powodować
negatywnego oddziaływania na mikroorganizmy. Kolejnym, który uwaŜał, Ŝe niektóre
mikroorganizmy Ŝyjące w środowisku mogą być odporne na działanie wysokich
koncentracji metali, jest Bruins i in. (2000). Brak korelacji pomiędzy całkowitą
zawartością metali, a badanym metabolizmem gleby z teras zalewowych 4 rzek Polski
Centralnej nie odnotowali takŜe Drobniewska i in. (2007b). Negatywnego wpływu na
oddychanie gleby stosowanych osadów ściekowych nie odnotowali takŜe Brendecke i in.
(1993) oraz Ortiz i Alcañiz (1994). W badaniach własnych takŜe nie wykazano tendencji
do zmian metabolizmu w wyniku wzrostu ogólnej ilości metali w próbkach.
144