optymalizacja wykorzystania osadu ściekowego - SWITCH ...

ZAŁĄCZNIKI
9 Załączniki
9.1 Metodyki analiz fizykochemicznych
Oszacowanie zawartości materii organicznej
Procedura według Ostrowskiej i in. (1991)
1. ZwaŜyć parowniczkę porcelanową na wadze analitycznej, z dokładnością do
0,0001g,
2. Próbkę gleby powietrznie suchej umieścić w parowniczce, dosuszyć ją
w temperaturze 105 o C przez 24 godziny i zwaŜyć,
3. Parowniczkę z próbką umieścić w piecu muflowym na ok. 6 godzin
w temperaturze 550 o C,
4. Po wyjęciu parowniczki umieścić w eksykatorze do studzenia,
5. Po wystudzeniu próbek zwaŜyć parowniczkę z glebą,
6. Po odjęciu od otrzymanych wyników masy parowniczek obliczyć ubytek masy
próby po wypaleniu,
7. Wyniki przeliczyć na procentową zawartość materii organicznej posługując się
równaniem do określenia strat po praŜeniu (IŜ) (Równanie 19):
I Ŝ = (m st – m u ) / (m st – m t ) * 100%
Równanie 19
gdzie:
I Ŝ – strata po praŜeniu (%),
m st – masa tygielka z próbką gruntu wysuszoną do stałej masy [g],
m u – masa tygielka z próbka gruntu wypraŜoną do stałej masy [g],
mt – masa wypraŜonego tygielka [g].
Oznaczenie odczynu gruntów
Procedura według Myślińskiej (2001)
1. Powietrznie suchy grunt rozetrzeć w moździerzu i przesiać przez sito o wymiarach
oczek 2 mm,
2. Z tak przygotowanej próbki odwaŜyć 2 g i przenieść do zlewki o pojemności 100
ml (w przypadku gleb organicznych i organiczno – mineralnych); w przypadku
gleb mineralnych: 10 g,
169