optymalizacja wykorzystania osadu ściekowego - SWITCH ...

DYSKUSJA
W trakcie nawoŜenia osadem i kompostem koniecznie naleŜy uwzględnić w nich
zawartość metali cięŜkich. Jest to istotne, poniewaŜ w przypadku wprowadzenia do gleby
metali w postaci zanieczyszczeń antropogenicznych, mogą one oddziaływać szkodliwie na
właściwości biologiczne gleby oraz powodować skaŜenie łańcucha pokarmowego i wód
gruntowych (Dube i in. 2001; Düring i Gäth 2002; Hillman i in. 2003; Dolgen i in. 2004;
Usman i in. 2006; Cheng i in. 2007). Obowiązujące przepisy nakazują prowadzenie
ciągłych analiz chemicznych osadu i kompostu, bowiem nawet jeden ze składników
wymieniony w rozporządzeniu ((Dz. U. Nr 134/8568/poz. 1140), a występujący w stęŜeniu
przekraczającym dopuszczalną wartość, uniemoŜliwia ich uŜycie w celach
nieprzemysłowych.
Postawy prawne wykorzystania osadu ściekowego i kompostu na potrzeby nawozowe pod
plantację wierzby energetycznej
Uwzględniając Rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie komunalnych osadów
ściekowych (Dz. U. Nr 134/8568/poz. 1140) wyliczona dawka osadu ściekowego
wykorzystanego w 2004 roku na powierzchni doświadczalnej wynosiła 2,58 t s.m./ha/rok.
Ograniczeniem było stęŜenie rtęci, które przekraczało około 32 razy dopuszczalną wartość.
W 2005 roku zastosowano na kompleksie 14 dawkę 1,27 t s.m. osadu/ha/rok, która była
ograniczona ilością niklu, która przekraczała 65 razy wartość dopuszczalną (Wyniki
Rysunek 26). W celu zwiększenia dawki stosowanych osadów konieczne jest podjęcie
w mieście działań w kierunku ograniczenia dopływu metali cięŜkich do oczyszczalni
lub wprowadzenie technologii do oczyszczalni, która by pozwoliła na usunięcie metali
z osadu. W takiej sytuacji istniałaby moŜliwość wykorzystania maksymalnej dawki osadu
(250 t s.m./ha/3 lata) podawanej w rozporządzeniu (Dz. U. Nr 134/8568/poz. 1140).
Z tego wynika, Ŝe po uwzględnieniu właściwości osadu wykorzystanego na powierzchni
eksperymentalnej w 2004 roku (zawartość suchej masy: 22,42%) moŜna by teoretycznie
uŜyć około 1 115 t osadu/ha/3 lata. I analogicznie uwzględniając właściwości osadu
wykorzystanego na kompleksie 14 (zawartość suchej masy: 21,81 %) moŜna
by wykorzystać około 1 146 t osadu/ha/3 lata. Oznacza to, Ŝe dla całkowitej utylizacji
osadów wytwarzanych przez łódzką oczyszczalnię (około 72 000 ton/rok), biorąc pod
uwagę 3-letni cykl zbioru wierzby w systemie trójpolowym, powierzchnia mierząca około
200 ha byłaby wystarczająca. Rozpatrując jednakŜe realne moŜliwości, po obniŜeniu
o połowę średnich notowanych stęŜeń metali cięŜkich wylicza się, Ŝe dopiero powierzchnia
około 5 400 ha byłaby wystarczająca dla utylizacji całkowitej ilości osadów wytwarzanych
128