Disertacija - Univerzitet u Novom Sadu

logistike od prostog transporta i skladištenja do integrisanog planiranja i upravljanja
tokovima materijala i informacija.
Osnovna podela logističkih centara jeste prema organizacionoj formi na otvorene i
zatvorene.
Otvoreni logistički centri su najčešće centri sa najvećim stepenom integracije
logističkih aktivnosti. Oni kao kompleksi zgrada, skladišta, terminala, ... imaju direktne
veze s infrastrukturom (putevi, pruge, vodni putevi, aerodromi), koja je integrisana u
unutrašnju transportnu infrastrukturu. Ovakvi logistički centri pored osnovnih funkcija mogu
da obuhvataju i manje nivoe proizvodnje (obradu, doradu, montažu). Tipični primeri za
otvorene logističke centre su: železničke (ranžirne) stanice, luke, aerodromi. Pružanjem
dodatnih usluga, kao što su: kontrola i osiguranje kvaliteta, obrada robe, pakovanje i
prepakivanje, obrada skladišnih jedinica, montaže, reparature, obrada tura transporta,
reklamni poslovi, reciklaža, itd, ovakvi logistički centri postaju centri kompetencije.
Zatvoreni logistički centri pripadaju preduzećima koja se bave uslugama, ali i
industrijskim poslovanjem. Mogu da egzistiraju nezavisno ili u okviru otvorenih centara.
Primeri za zatvorene logističke centre su: distributivni i otpremni centri, skladišta,
pretovarni centri, itd. U njih, takođe, može biti integrisana proizvodnja nižeg nivoa.
(Georgijević, 2011)
Pored ove osnovne podele, logističke centre je moguće razlikovati i prema:
A. vlasničkoj strukturi
− privatni,
− javni,
B. zastupljenim vidovima transporta
− unimodalni,
− bimodalni,
− trimodalni,
− multimodalni,
C. vrsti robe koje opslužuje,
D. mestu i funkcijama u logističkoj mreži,
E. lokaciji u odnosu na gravitaciono područje,
F. kapacitetu, itd.
Postojanje logističkih centara u lancima snabdevanja ima niz ciljeva i prednosti u
raznim društveno-privrednim oblastima (sl. 4).
25