Εικόνα - eBooks4Greeks.gr

16η ENOTHTA: κ, λ (περίληψη) – λ 99-249/ (ανάλυση)135140145148149-50151-52166170175180185188και μολαταύτα, γυρίζοντας, θα εκδικηθείς την αδικία αυτή.Όταν ωστόσο τους μνηστήρες, στο παλάτι,με τον χαλκό που κόβει τους σκοτώσεις, είτε με δόλο ή και φανερά,τότε πιάσε στο χέρι σου κουπί καλά αρμοσμένοκαι κίνησε, ώσπου να φτάσεις σ’ ανθρώπους που δεν είδαν θάλασσα,που αλατισμένο δεν τρων το φαγητό τους·δεν ξέρουν καν τα πλοία, βαμμένα κόκκινα στα μάγουλά τους,ή τα καλά κουπιά, που γίνονται φτερά των καραβιών.Kαι θα σου πω κι άλλο σημάδι πεντακάθαρο – μην το ξεχάσεις·όταν στον δρόμο σου βρεθεί οδοιπόροςνα πει πως λιχνιστήρι φέρνεις στον όμορφο ώμο σου,τότε κι εσύ μπήξε στο χώμα το καλάρμοστο κουπί,και πρόσφερε θυσίες καλές στον μέγα Ποσειδώνα 9 [...].Ύστερα γύρνα στην πατρίδα σου, εκεί θυσίασεμιαν εκατόμβη στους αθάνατους θεούς που τον πλατύ ουρανό κατέχουν [...].O θάνατος σου λέω θα σε βρει απόμακρα απ’ τη θάλασσα,ήσυχος και γλυκός [...] / σε βαθιά, μεστά γεράματα· και γύρω σου λαοί,όλοι θα ζουν ευτυχισμένοι. Aυτός ο λόγος μου, / αλάνθαστος κι αληθινός.” [...]Aυτά μου μήνυσε η ψυχή του μάντη Tειρεσία, και πίσω κίνησεγια το παλάτι του Άδη, αφού τα θέσφατα 10 προφήτεψε.Όσο για μένα, ακίνητος στεκόμουν. Oπότε η μάνα μουπλησίασε, ήπιε το μαύρο αίμα, κι αμέσως με αναγνώρισε,ολοφυρόμενη 11 πήρε να μου μιλά και πέταξαν τα λόγια της σαν τα πουλιά:“Γιε μου, πώς ήλθες ζωντανός σ’ αυτό το ζοφερό σκοτάδι;Δύσκολο όσοι ζουν να δουν τον κόσμο μας, και πώς!Mεγάλοι μας χωρίζουν ποταμοί, φριχτά νερά,ο ίδιος ο Ωκεανός, που ένας πεζός δεν το μπορείνα τον περάσει, εκτός κι αν έχει πλοίο ακαταμάχητο.Ή μήπως έρχεσαι στον κάτω κόσμο από την Tροία,χρόνια ολόκληρα παραδαρμένος, με το καράβι σουκαι τους συντρόφους; ίσως δεν πήγες στην Iθάκη καν·δεν είδες τη γυναίκα σου στο αρχοντικό σου;”Pωτούσε εκείνη, κι εγώ της αποκρίθηκα:“Mάνα, το χρέος μ’ έφερε κάτω στον Άδη,χρησμό γυρεύοντας απ’ του θηβαίου Tειρεσία την ψυχή.Όχι, ακόμη δεν ακούμπησα των Aχαιών τη χώρα, μήτε και πάτησατο χώμα της πατρίδας· χρόνια πολλάπαραδαρμένος, στη συμφορά μου βυθισμένος ζω [...].Άλλο γυρεύω τώρα να μου πεις, μην κρύψεις την αλήθεια·ποια μοίρα τάχα να σε δάμασε αμείλικτου θανάτου;7. O Oδυσσέας στην είσοδοτου Άδη. Aγγειογραφίατου 440 περίπου π.X.(Bοστόνη, Mουσείο Kαλών Tεχνών)w Συνομιλία του Oδυσσέα μετη μητέρα τουτέκνον ἐμόν, πῶς ἦλθες ὑπὸζόφον ἠερόεντα /ζωὸς ἐών; /171μῆτερ ἐμή, χρειώ με κατήγαγεν εἰςἈΐδαο /1819 (στ. 134-44) τότε [...] Ποσειδώνα: Oι εντολές που δίνει εδώ ο μάντης στον Oδυσσέα αποβλέπουν στην εξιλέωση* του Ποσειδώνα με τη διάδοσητης λατρείας του και σε μη θαλασσινούς, ώστε να συμφιλιωθεί οριστικά ο ήρωας μαζί του.10 (στ. 167) τα θέσφατα προφήτεψε: προφήτεψε τα λόγια/τις αποφάσεις των θεών.11 (στ. 170) ολοφυρόμενη: κλαίγοντας γοερά/οδυρόμενη.103