AKAIDI dhe KELAMI - El-Hikmeh

“Ky është një favor i Allahut. Ai ia jep atë kujt të dojë...” 216Në këtë zgjedhje, pasuria dhe pushteti i personit nuk luajnë asnjë rol.Islami, i cili, ashtu si për çdo çështje, edhe në çështjen e profetësisë ndjek rrugë të mesme,nuk i ka hyjnizuar profetët si krishterizmi, nuk i ka trajtuar si njerëz të zakonshëm duke i akuzuaredhe për mëkate siç ka ndodhur me hebraizmin. Islami i ka pranuar të gjithë profetët sipërfaqësues të Allahut dhe rob të zgjedhur të Tij. Ne i besojmë profetët si njerëz të zgjedhur, mecilësi që nuk ndodhen te njerëz të tjerë e të nderuar me fjalën hyjnore. Ndërkaq, ne besojmë se teasnjëri prej tyre nuk ka veçori hyjnore, se, jashtë lejës së Allahut, s’kanë fuqi për të siguruar dobie për të mënjanuar dëmin, se ata janë të mbrojtur nga Allahu që të mos bëjnë mëkat dhe se nuk enjohin të fshehtën veç atyre gjërave që ua bën të ditura vetë Allahu. 217B. NEVOJA PER PROFETENjerëzit kanë nevojë për profetët si udhërrëfyes të vërtetë që janë, sepse:a. Edhe sikur njerëzit të mund ta kuptojnë me mendjen e vet ekzistencën dhe njësinë eAllahut, nuk munden t’i kuptojnë plotësisht disa atribute përkatëse të Tij. Ata s’e dinë se si tëbëjnë adhurim, s’i dinë situatat përkatëse të jetës tjetër. Arritja e lumturisë së të dy botëve dukekaluar nëpër rrugën më të shkurtër e pa pengesa, lartësimi mendor dhe moral mund të bëhenvetëm me zbatimin e urdhrave të mësuara prej profetëve. Ja, pra, prandaj u ka dërguar Allahunjerëzve profetë që t’i plotësojnë këto nevoja të tyre!b. Po të mos qenë dërguar profetë, njerëzit do të mbeteshin të detyruar të mendoheshin gjatëse cilat gjëra janë të dobishme e cilat, të dëmshme, do të harxhonin kohë për këtë dhe, ndoshta,punët e tjera do t’i linin përmbys. Ose, për ta dalluar të mirën nga e keqja, siç thotë populli ynë,grurin nga egjra, do t’u duhej ta provonin çdo gjë vetë duke e vënë veten çdo çast sy më sy mevdekjen! Ja, pra, për shkaqe të tilla e të tjera si këto janë dërguar profetë si rezultat i mëshirëshyjnore. Kur’ani thotë:“Të dërguam ty si mëshirë për botët!” 218c. Duhet të dërgohet profet në mënyrë që njeriu të quhet përgjegjës për gjëra të caktuara dhe,për pasojë, njeriu të shpërblehet me mirësi ose të ndëshkohet:“... të dërguar si përgëzues e qortues në mënyrë që pas tyre njerëzit të mos nxirrninjustifikime para Allahut...” 219216 Kur’ani, Xhuma: 4.217 Shih Maide: 72-73, 75; Araf: 188; Tevbe: 30.218 Kur’ani, Enbija: 107.219 Kur’ani, Nisa: 165.84