begiak arrigarri

ori ez. Gezurtasimean berdindu dezaket, ordea; eta irakurgaibi oiek ez badira latindarrentzat lurperatzekoak, ez daukagueuskaldunak zertan eta ez Zergatik lurperatu Le'lo'ren kanta»(Gure olerki zar-zarrak, 126 orr.).Ez dakigu zenbat ahapaldik os^tzen zuen. Ibarguen'en bildumanaldatuak datoz. Gaur, nola idazten diran, zazpi edoamalau ezagutzen ditugu, oso samar. Onela dute asiera:Lelo il Lelo, Lelo il Lelo,Leloa, Zarak il Leloa.Oktabiano munduko Jauna,Lekobidi Bizkaikoa.Lelo onek jatorriz kanta esan nai zuen, XHI'garren gizaldiosteko textu batzuetatik agiri danez. Ori berori dakar Perutxo'-ren kantak; eta Salinas'ko kondearenak. Etxepare'k onela, Potarengaldatzia deritzan lanean: «Eta ielori bai lelo/, pota ñango,/bertzia bego»; eta Sautrelaren bukaeran: «Etai Ielori/ baíleloleloa/ zarai leloa». Iñoiz, dakusgunez, abestiaren asieranartzen zan, iñoiz baita amaitzerakoan; bertso-esaldiari neurriata jasa emateko erabiltzen zuten, bear bada. (Ikus R. M. Azkue,Canc. X, 1054).Itz ori geroago nortu egin zuten, lelo Lelo biurtu noski.Gerra'ren irudimenak batez ere, nortasun berezia ezarri zion;idazle azkar onek, egia esan, ba-zuen Ortarako errazoirik, ainitzkanta zar iñork ez bestean adierazi bait zitun. Eta zillegi zaiodakianari i-lhm artean ere bide egitea. Eta Gerrak dioskuTxanton Bedia gizaseme azkarra zala, Karlos V'garrenak txitmaitatua. «Orrek, nere ustez —dio^—, euskerara biurtu nai izanzuen Agamenon'en kondaira eta otu zitzaion esatea Lelo zalaerromarren aurka gudan ari zan bitartean bere emazte Totaladiskidetui zala Zara deitzen zan gazte batekin; onek Lelogudatik etorri zanean il zuala Lelo, eta euskaldunak naigabeturikbota zituztela erritik kanpora arrika Tota eta Zara, eta Le-55