begiak arrigarri

da-ta. Luzatu naiez dabillenak bidegabea dagio Jainkoari, baitaaingeruai, bere buruari, bere kristau lagunai ta munduko gauzaguztiai ere (XLIX-LV).Iferñuko neke-oiñazeak gogotan erabilteak iaburtu egin oidizkigu Jaunagana biurtzeko darabilzkigun aiko-maikoak. Suleizekomiñak! Ez da andik irtetzerik! Zergatik zigor ain luzeta sekulakoa? Zer dala-ta ez die Jainko errukitsuak an daudenaiparkatzen? (LVI-LX).Auxe dugu saillez sail Gero ospetsuaren mamia.Gomendiozko karta baten bitartez, leo Baiona'ko gotzai etagero Tours'ko Arzipizpiku izanari, ots, Bertran d'Etxaus jaunari,«Frantzia'ko Lehenbiziko Erremusinari, Ordenako AitonenSeme eta Erregeren Kontseillari famatuari» eskeiñi zionliburua, gizon argi ura liburua azaldu orduko illa izanik ere.«Neure laun maitea —diotsa—: Ioan zatzaizkit iairretik, baiñaez gogotik, ezta ez bihotzetik. Heldu nintzen. Ezterautazu igurild.Ordea eneak dira faltak, enea da hobena. Gerotij geroraibilli naiz, eta hala dabillanari gerthatzen oi zaikana egin zaitniri ere». Naiz-ta liburua erri xearentzat borobildua izan, Axular'ekba-zekian jakitun maillara igotzen ere.Zer oni buruz A. Irigarai'k onela dio: «'GERO liburua humanistabete baten (gizatiar baten, esate baterako) kumea da.Garai aietan, aro ta sasoi orretan ziren, greko eta erromanoenidurira izkiribatzen zuten, eta Axular'en liburutik gizatasunadario alde guztietarik. Montagne, Fr. Luis de Granada, Bossuetere humanistak ziren, baiñan laister gero aintzineko autoreenimitazione ori kritikarua izan zan, Boileau'ren «Querelle desanciens et des modemes» delakoaren garaian. Axular'ek oraiñoklasikoak imitatzen ditu, eta Idazlari aien edergailuak onesten,eta aien birtuteak laudorioz aipatzen, paganoenak izanik ere,Renacimiento-aro edo Berpizkunde-aro delakoaren seme egiazkobatek bezala» (Egan, 1-4, 1953).144