begiak arrigarri

mende, gizaldi askoren buruan, beste izkuntza batzuen erasoaldiaigogor egiñik, bere nortasuna bizi-bizi zaindu duena». Eta,azkenez, Menendez-Pidal'ek: «Ba liteke munduan beste izkuntzabat ez aurkitzea, euskerak duen lako jarki-gaitasuna duenik;bere iztegian, bada, arrotz-gaien batzuk sartzen utzita ere, zintzoeusten dio bere jatortasunari».Amas-emaille bitez guretzat erbestetarron kitzi, gogo taegiztapenok. Izan ere, gaur-egunean gure euskera kinka larriandaukagun ezkero, etsai biurriz —prentsa, irrati, urrutiikuskin,liburu ta abar— inguratuta alegia, iñoizkorik zolien arduratuta alegiñik gartsuenak egin bear ditugu, berau ta beronekingeure nor-izate berezia betiko galdu ez dakizkigun. Geugara, jakintsuen aburuz, Europa'ko izkuntzarik zahar eta baliotsuenarenjabe; berau galduko balitz, Europa osoaren galpenaizango 'litzateke. Beraz, etxean gurasoak, elizan apaizak, ikastolata eskoletan umeak, alkar izketa ta billeretan. danok, kaleta baserri, ur ta lur, gazte ta zar, guztiok ikasi ta erabilli bearradaukagu. Ta onezaz gaiñ, guztion onerako dan egiteko ontanlan dagienak, zein kultura-erakundeak, zein erri-agintariak, zeinikastetxeak, egiaz txalogarri ditugu.IL—EUSKAL LORRATZAK OR-EMENEUSKERAREN LUZE-ZABALA.—Ertz oni buruz ez da erreziritzi egoki bat ematea. Ba-dira jakintsuak —Hurnboldt, A. Fita,Cejador, Menendez-Pidal ta beste batzuk— iber-izkuntza taeuskera batera (lez bizi izan zirala, aintziña baten, diotenak.Iber-izkuntza, ordea, Espaiña'n sortaldean eta egoaldean itzeginzan batez ere, aspaldi danik galdua. Espaiñar eremu zabaleanor-emen aurkitzen diran ainbat toki-izenek olako zerbaitaitzen eman nai digu. Iber-idazkunetan ba-ditugu euskal jasaduten itzak, ez gutxi.10