The_Open_Door_deel1

xxiii
DE OPEN DEUR POLITIEK VAN LIBERIA
Een Ekonomische Geschiedenis van Modern Liberia
SAMENVATTING
In het begin van de 19de eeuw emigreerden vrijgemaakte slaven
en mestiezen uit de Verenigde Staten van Amerika naar de kust
van West Afrika. Hier riepen zij in 1847, vijfentwintig jaar
na de eerste geslaagde permanente vestiging, een onafhankelijke
Republiek uit, die zij Liberia noemden. Hun aantal bedroeg
toen ongeveer 3.000 mannen, vrouwen en kinderen.
De veel talrijker oorspronkelijke bewoners van het gebied dat
de nieuwe republiek omvatte reageerden in het algemeen vijandig
op de nieuw aangekomenen. Deze laatstgenoemden namen
hun grondgebied in de republiek op, maar beschouwden hen niet
als mede-burgers ervan. Menig gewapend konflikt dat het voortbestaan
van Liberia op het spel zette was hier het gevolg van.
Het bestaan van de republiek Liberia werd echter niet alleen
van binnenuit bedreigd. Europese handelaren, met name
Engelsen, die door hun regering werden gesteund, weigerden de
politieke onafhankelijkheid van Liberia te erkennen en ontdoken
op grote schaal de geintroduceerde in- en uitvoerheffingen.
Deze weigering vormde een van de oorzaken van de
Liberiaanse beslissing het land gedeeltelijk af te sluiten
van buitenlanders. In 1864 werden de handelsaktiviteiten van
buitenlanders beperkt tot zes plaatsen aan de kust, via de
"Wet op de Invoerhavens". Deze protectie politiek was ook ingegeven
door de wens de ekonomische belangen van de politieke
machthebbers te beschermen.
De wet van 1864 had echter ook niet vermoedde, ongewenste, gevolgen.
Voor de stammen die aan de kust maar niet vlak bij een
van de zes havenplaatsen woonden, werd de handel die in veel
gevallen sinds mensenheugenis met de Europeanen werd gevoerd
plotseling illegaal. Zij kwamen derhalve hiertegen in opstand
en de centrale regering zag zich genoodzaakt hoge militaire
uitgaven te financieren. Deze verhoogde overheidsuitgaven
vielen samen met een vermindering van de staatsinkomsten, gedeeltelijk
het gevolg van de na 1864 teruggelopen handel. De
financiele situatie van de republiek verslechterde hierdoor
voortdurend.
Gedurende de laatste vijfentwintig jaren van de vorige eeuw
waren de Liberiaanse leiders er bovendien getuige van dat het
de republiek omringende gebied werd gekoloniseerd door Engeland
en Frankrijk. Het toenemende Europese kolonlale imperialisme
bedreigde met name vanaf ongeveer 1880 de onafhankelijkheid
van Liberia.
De Americo-Liberianen, zoals de afstammelingen van de stichters
van de Staat Liberia zich bij voorkeur noemden, waren intern