BAB 9 - JPBD

Garis Panduan Perancangan
Penyediaan kolam takungan air adalah merupakan satu daripada
langkah kejuteraan bagi mengawal masalah banjir khususnya di
kawasan perbandaran. Ini adalah kerana didapati kadar air larian
(surface run off) adalah lebih tinggi di sesuatu pembangunan berbanding
dengan kawasan yang belum dibangunkan. Maka, rasional mengadakan
kolam takungan ialah untuk menahan air bagi beberapa jam supaya
saliran perparitan dan sungai sempat mengalir keluar ke lautan tanpa
mengakibatnya berlakunya banjir.
Dengan ini garis panduan ini telah disediakan untuk membantu
Pihak Berkuasa Negeri dan pihak berkuasa peracangan tempatan dalam
mengawal penyediaan kolam takungan sebagai sebahagian tanah lapang.
Garis panduan umum yang disediakan merangkumi luas kawasan
maksima yang dibenarkan, peratusan tanah lapang yang perlu
disediakan, saiz minima tanah lapang, faktor-faktor perletakan kolam
takungan, dan sebagainya. Di samping itu, garis panduan khusus juga
disediakan merangkumi aktiviti-aktiviti yang sesuai, rezab untuk tujuan
landskap, reka bentuk, pengekalan keadaan topografi asal, pengawalan,
pengekalan pokok sediada dan sebagainya. Di bawah merupakan
penerangan ke atas terminologi yang dipakai:
Kolam
Takungan
(Detention
pond):
Sebuah kolam yang digunakan untuk menahan air, bagi
beberapa jam supaya saliran perparitan dan sungai
sempat mengalirkan air larian (surface run-off) ke
lautan.
Tanah
Lapang:
Mengikut Akta Perancangan Bandar dan Desa 1976
(Pindaan 1995) ditakrifkan sebagai “mana-mana tanah
samada dikepong atau tidak yang dikhaskan atau
direzabkan untuk dikhaskan keseluruhannya atau
sebahagiannya sebagai sesuatu taman bunga awam,
tempat makan angin awam, tempat jalan kaki awam
atau sebagai sesuatu tempat awam.
9-07-2