Fiabe bergamasche - Vittorio Volpi

föra öna carta che la sircaa ü scriànt. Lü cossa l'à fač l'è 'ndač a
esibìs lü, e 'l re 'l l'à ciapàt. Sto re 'l gh'ìa öna gran bela fiöla; lé la
ed istó bel zuen, la se n'è inamurada; e a' lü 'l gh'à ölia bé a ( 35 ) le.
Ü dé ch'i èra dré a disnà ol re l'è egnìt föra a dì: « Indomà voi 'ndà
a cassa ». Ol fiöl salta föra a dì se 'l la menaa dré a' lü. Ol re 'l gh'à
déč de sé. I à preparàt töta la sò roba de mangià, po' i l'à facia mèt
in d'ü zerlì, e a la matina i töl sö i va. Dopo de i caminàt ü bel pès
i è riàč in d'ü bosc. Ol re 'l gh'à déč al zuen: « Té va de lé, chè mé
'ndaró de ché ». Ol zuen l'è 'ndač in d'öna boschina; l'éra dré che 'l
pensaa de fa sö ü massölì de fiùr per la fiöla del re quando 'l figüra
ü palàs de cristàl. Al ghe 'a apröf e 'l ved che gh'è ü giardì con di
fiùr tàt bei tàt bei, che sčiao! Lü cóssa 'l fa? al va de dét per fa sö
sto massölì. Intàt che l'è dré a catà zo i fiùr al sent öna ùs de dré
de lü che la gh' dìs: « Cossa fé-t' le, èrem de la tèra? ». Lü 'l sa olta
'ndré, al ved che l'è 'l mago. « Erem de la tèra compàgn de té », al ga
respond, e po' col sò sčiòp al l'à copàt. Dopo 'l töl zo i fiùr che 'l völ
e 'l turna a ca. Ol re, [che] l'éra zemò a ca, al s'è metìt a usàga dré.
Lü 'l gh'à domandàt iscüsa. I sa mèt dré a disnà e lü 'l ghe mèt deante
a la fiöla del re 'l sò bel massölì de fiùr. Ol re, apéna ésč al gh'à dìč:
« Tó se' 'ndač in del giardì del mago a robài ». E lü 'l gh'à giüràt de
nó. Ol re 'l dis: « Indomà voi 'ndà a' mò a la cassa ». Infati 'l va e
'l se ména dré a' mò 'l zuen, ma col pato che nó 'l s'aés ( 36 ) mai de
slontanà. Quando i è stač in mèz a ü bosc, ol zuen l'à fač pari de
'ndà a fa 'l sò bisògn, e 'nvece l'è 'ndač a' mò de la banda do' l'ìa
copàt / ol mago. Quando l'è stač lé al palas de cristàl, l'à figüràt de
lontà ü toc un oter palàs; al gh'è 'ndač apröf e l'à 'ést che l'era ü
palàs d'arzènt. Al va là a ardà de dét de la porta, al ved che gh'era ü
giardì coi fiùr piö bei de quel de prima, e lü va de dét per tön' zo ü
massetì. Intàt che 'l tölìa zo i fiùr al sa sent a dì: « Cossa fé-t' ( 37 ) lé,
èrem de la tèra? ». E lü 'l se olta 'ndré, [al ved che l'è 'l mago] e
senza dì gna bé gne sé al l'à copàt. Al turna a ca töt contét ( 38 ), ma
'l re nó 'l la öl piö perchè 'l gh'era scapàt. Lü l'à pregàt tàt tàt fina
che 'l re al l'à ciapàt a' mò. Long ol dé i se mèt dré a disnà e lü 'l
ghe prepara la 'l massetì de fiùr al post de la fiöla. Ol re 'l turna a dì:
« Domà voi 'ndà a' mò a la cassa ». I va 'nsèma de recò; manimà
( 35 ) Nel testo « a' ».
( 36 ) Seguono due parole cancellate non leggibili.
(") Nel testo « fét ».
( 38 ) Seguono « perché 'l gh'ia ü » cancellate.