Arrègulas - Acadèmia de su Sardu

sing. de s’indicativu presenti (cùrgiu/curru, pàrgiu/parru, fèrgiu/fèrru) e in totu is
personis de su congiuntivu presenti (cùrgia/curra, cùrgias/curras, cùrgiat/currat,
curgiaus/curraus, curgiais/currais, cùrgiant/currant e aici puru is àterus duus
verbus). A su congiuntivu imperfetu ddoi funt is formas chena o cun sa /g/ palatali
(curgessi/curressi, ecc.). In parri e ferri is formas arregularis podint tenni una o
duas /r/, segundu is logus (paris/parris, ferit/ferrit, etc). Su particìpiu est curtu,
partu, fertu. Po sa norma eus sighiu is formas cun sa /g/ palatali.
Podi (o porri): aici comenti puru coi, proi (verbu no cumpriu) e fai puru,
presentant sa bessida de su tema verbali in /tz/ in sa 1 u pers. sing. de s’indicativu
presenti (potzu, cotzu, fatzu) e in totu is personis de su congiuntivu presenti (potza,
potzas, potzat, potzaus, potzais, potzant e aici puru is àterus tres verbus). A su
congiuntivu imperfetu ddoi funt is formas chena o cun sa /tz/ (podessi/potzessi,
etc.). Su particìpiu è pòtziu, cotu e pròpiu/pròtziu.
Fai: comenti eus giai biu po stai de sa 1 u , presentat formas diferentis, prenas
o chi ndi benint de s’arrutroxa de una de is vocalis in fatu de pari (es. faeus/feus,
faeis/feis, etc.) Su particìpiu est fatu. Eus postu in sa norma is formas prenas po no
ddas cunfundi in d-unas cantu personis cun su verbu essi.
Crei presentat sceti sa bessida de arrègula de aciungi sa /t/ a su tema verbali
in su congiuntivu presenti (creta, cretas, cretat, cretaus, cretais, cretant). Su
particìpiu est crètiu.
Biri: aici comenti sciri, scriri e arriri presentant prus che àteru barrancus de
grafia, giai chi s’atumbant a pari sa /i/ in coa a su tema verbali e sa /i/ de sa desinèntzia
de medas personis. Po una chistioni de arregularidadi e po fai de mancu de cunfundi
is tempus est mellus a ddas scriri sèmpiri ambaduas candu ddoi funt, comenti in
s’indicativu imperfetu (biiast, biiat, biiant) po ddu scerai de su congiuntivu presenti
(biast, biat, biant) e in s’indicativu presenti ca, mancai no nci siat perìgulu de
cunfundi is formas cun àteras, po analogia e po cunfrontu cun su Log. nci depint
essi, es. scri-it / iscri-et). In medas logus fitianamenti aciungint una /d/ eufònica po
seberai custas vocalis allobadas (comenti in crei, coi, fai e stai puru): es. indicativu
imperfetu crediat, codiat, fadiat, stadiat, bidiat, scidiat, etc.
Po una chistioni de arregularidadi e de agualiàntzia cun is àterus dialetus custa
lìtera no dda scrieus. A su congiuntivu presenti (e ddu podit fai a s’imperfetu puru)
sciri aciungit una /p/ a su tema verbali (es. scìpia, scìpiast, etc., sciessi o scipiessi,
etc.). Su particìpiu est biu (o bistu), scìpiu, scritu e arrìsiu (o arrisu).
148