MARE CLAUSUM. - Acehbooks.org

157
bassadeurs stelden nu voor, daarover in conferentie te treden,
en den 16 Maart had de eerste samenkomst plaats.
Na eenig verschil over de orde in de conferentiën te houden,
namen de Engelschen het woord en resumeerden hunne grieven.
Men klaagde voornamelijk over de „Injuriën" den koning
aangedaan, (bepaaldelijk door Cornells Cock, schipper van
Vlissingen '), die „tot disreputatie van Sijne Majt. injurieuselijk
hadt gesproken", zonder dat de Staten hem daarvoor gestraft
hadden -) ), en over de schade, den Engelschen door onze
schepen in het noorden aangedaan, „ten hoogsten aggraverende
die quade tractamenten, die hare subjecten allenthalven
wie(r)den aangedaan van den onsen, houdende dieselve' voor
barbarisch ende onlijdelijk." Van beide zaken werd satisfactie
verzocht. — Daartegen deduceerden de ambassadeurs het goed
recht der Nederlanders om als ontdekkers op Spitsbergen te
visschen, klaagden over het nemen hunner schepen in Kil",
en 1617 ; ') en beweerden, dat alle „quaestien, misverstanden
ende quade tractementen" altijd kwamen van Engelsche
zijde, terwijl de onzen slechts om „sigh te praevaleren" tegen
nieuwe schade, de Engelschen in 161S hadden aangevallen.
Wat het spreken tot „despect" van den koning aanging, de
Nederlanders ontkenden het feit, al was het „wel apparent,
dat sodane quade tractementen, ids d' onse van d' haren moesten
ontvangen, hun altemet affpaersten onbehoorlijke woorden,
waar van d' hare ook niet vrij en waren, ende weyniger als
d'onsen" *). —Tot beantwoording van deze redeneering namen
de Engelschen eene positie in, die zeker ongerijmd was, maar
die hun de verdediging hunner zaak zeer gemakkelijk maakte. Zij
begonnen met de mededeeling, dat de koning „solemnele
verclaringe" had gedaan, dat hem alleen Spitsbergen toebe-
') Een der in 1017 beroofde schippers. (R.S.-G. 0 Nov. 1017.)
") Zoo zoude een der Zecnwsche matrozen, zinspelende op eene spotprent op de
altijddurende geldverlegenheid van Jakob I, gezegd hebben, toen de Engelschen ziel.
tegen het nemen hunner goederen verzetten onder beroep op de commissie van hunnen
koning: „Nous ne nous sousions pas du roy d'Angleterre, c'est un Escossois, du quel
le pou(r)traict est à Flissingnés avecq une bourse vindc à sou Costé!" (Mem. der
Engelschen, in: Verbaal 1018,10 ad 10 Mit. 1010.)
3 ) Het Verbaal 1018,10 heelt hier 1010. Dit is natuurlijk eene vergissing. Men
kan hier niet anders bedoelen dan 1017, daar er in geen ander jaar van overlast
der Engelschen iu het noorden gesproken wordt.
4 ) De Engelschen hadden in 1013 bij bet berooven der Nederlandsche visschers
verklaard, „de faire nul cas des lettres et pateutcs de M.esseign. rlM les Estats, ny de
Son Ex ce puisqu'il n'estoit qu'un Conte." (Mem. der Ncde'1. ambassadeurs, iu: \ erbaal
1618,19 ad 23 Maan 1010.)