MARE CLAUSUM. - Acehbooks.org

193
aan. (15 Januari 1622.) ') Zooals te verwachten was, deden
zich echter zoo bijzonder veel moeielijkheden daarbij op, dat
er voorloopig aan geen slagen te denken viel, en reeds
17 Februari werden de zittingen afgebroken. De gezanten
besloten 's konings tusschenkomst in te roepen, ten einde den
voortgang der onderhandelingen te verkrijgen, maar zij hadden
geen reden zich met dit besluit geluk te wenschen. Toen
zij den 14 Maart zich naar het paleis begeven hadden, werden
zij er begroet door den hertog van Buckingham, die bij
s konings ziekte hun te woord zoude staan. Was reeds
den 15 Januari de walvischvangst ter sprake gekomen, nu
werd het gedrag der Nederlanders in de haringvisscherij
hun verweten. Buckingham klaagde, dat de onzen 's konings
onderzaten in Schotland „seer mishandelden ;* men had
nog vele andere grieven, verhaalde hij, van zoo ' ernstigen
aard, dat er in Engeland voor oproer gevreesd werd 2 ) De
ambassadeurs mochten zich daartegen er op beroepen, dat zij
„oude dienaers ende geallieerde" van den koning waren, en
ter loops trachten de Spanjaarden verdacht te maken, Buckingham
was dadelijk met zijn antwoord gereed. „Wy ontfangen
van hen," voerde hij hun „promptelijeken" te gemoet,
„meer contentements als van V. L." De ambassadeurs beloofden,
dat de Staten hunne onderdanen zouden doen straffen,
„soo jemant wiert bevonden tegen S. M. t' exerceren,"
maar Buckingham was niet tevreden. „Ghy segtet genouch',
zeide hij, „maer en doettet nimmermeer." Het gesprek leidde
verder tot niets, en de gezanten moesten hunne poging om
den koning te spreken herhalen, liet gelukte hun ditmaal
(27 April), maar hun ontvangst was niet beter dan de
eerste maal. Evenals in het gansche verdere beloop der
ambassade toonde Z. M. zich ook nu niet meer den ingebeehlcn
maar goedhartigen koning: hij was nu geheel een
knorrige oude man, die geplaagd door ziekte de lasten der
regeering slechts met weerzin droeg en zich om vormen en
betamelijkheid niet meer bekreunde. Gedurende een groot
gedeelte der conferentie hield Z. M. tegen zijne gewoonte
') Hier eu verder in bet verbaal dezer ambassade volg ik, waar geen andere bron
opgegeven wordt, het: Verbaal der ambassade van 1621—'23. — Bet exemplaar door
mij gebruikt is een kopie op het Amsterdamsehe archief, die ik hier en daar naai
bet origineele exemplaar op het R.-A. gecorrigeerd heb.
-) Vgl. p. I89 Noot 7 en p. 194 Noot '2.
1:1