MARE CLAUSUM. - Acehbooks.org

259
reeds van 19 Juni, beveelt Van Beveren alleen, alle conferentie
over de zaak , met dexteriteyt te dilayeren" tot zijn
ambtgenoot terug is. De brief van den griffier licht de zaak
eenigszins nader toe: de ambassadeur moet audiëntie verzoeken,
den koning den credentiebrief der Sta ten over deze zaak,
die bij het paket gevoegd is, overgeven en „in de alderbeleefste
termen" wijzen op de goede verstandhouding, die altijd
tusschen beide landen bestaan heeft. Men hoopt, dat hij
zoo de gunst van Z. M. zal winnen en de zaak doen uitstellen.
Om dat doel des te beter te bereiken wordt hem aanbevolen,
vooral 's vorsten recht op de zee niet te betwisten.
Gelukt het hem echter niet den koning over te halen, dan
mag hij eene conferentie met gedeputeerden voorslaan, die
hij, vooral de hoofdquaestie weder vermijdende, op het gevaar
moet wijzen van misverstand tusschen landen, wier belang zoo
nauw verbonden is. ') Dat was schrale troost! En toch moest
Van Beveren zich daarmede tevreden stellen tot Joachimfs terugkomst,
die wel spoedig beloofd werd, maar toch nog niet binnen
kort konde te gemoet gezien worden. De gezant was er
dan ook zelf zoo weinig mede ingenomen, dat hij zich voornam,
niet dan in den uitersten nood van de aangewezen middelen
van uitstel gebruik te maken. De Seneterre was het
volkomen met hem eens: het was beter de Propositie, door
de Staten aanbevolen, niet uit te spreken en zich op 's konings
woord te verlaten. Wilde Z. M. het houden, zooveel te beter,
men won tijd; brak hij het, dan konde het niet anders dan
een onaangenamen indruk maken, dat de Staten weder uitstelden
en den schijn aannamen, niets te willen doen om den
koning te gemoet te komen.
Het zoude echter Van Beveren niet lang mogelijk zijn eene
afwachtende houding te blijven aannemen. De gebeurtenissen
drongen hem: weinige dagen later (31 Juli) kreeg hij bericht,
dat de geheele Engelsche vloot reeds drie dagen geleden van Duins
naar het noorden vertrokken was, en dat 12 schepen daarvan naaide
visschers bestemd waren. Nu scheen het werkelijk, dat de
de Statenvergadering voorgevallen, op de hoogte stelde. Daarenboven stonden de
raadpensionaris en de prins van Oranje gewoonlijk met ile buitenlandsche gezanten
ispondentie over de meer geheime zaken. — H,t behoeft uauwelijks vermelding,
dat de gezanten hunne correspondentie op dezelfde manier inrichtten, en de
brieven in dezelfde orde beantwoordden als zij ze ontvingen.
') Heide brieven bevinden zich met dien aan den koning, behalve in het Verbaal
van Van Keveren, ook in de Loketkast Stn.-Gen., Engeland No. 43.
17*