MARE CLAUSUM. - Acehbooks.org

256
gecommitteerden uit dit lichaam met den prins van Oranje
en Joachimi, die juist uit Engeland terug was, zouden confereeren
over de te nemen maatregelen'). Het advies dier commissie
luidde, dat de ambassadeurs „door goede persuasiën
en andere courtoise officiën" den koning en degenen, die in
Engeland „in aensien ende crediet zijn", zouden trachten te
„disponeren" de zaken te laten zooals ze waren ; — dat men
eenige oorlogschepen als konvooi der buizen zoude uitrusten,
en hun de instructie geven „geen offensie te doen, voor ende
al eer deselve daer toe met feytelickheydt in haer selven,
ofte in de Schepen van desen Staet geprovoceert zijn" 2 ). Het
besluit werd opgehouden totdat men nader last had van de
principalen 3 ), maar de conferentiën over deze zaak duurden
voort 4 ) tot het vertrek van Joachimi naar Engeland.
Den 19 Juli was het bijna twee maanden geleden, dat het
plakkaat was gepubliceerd, en nog altijd bleef de zaak in Engeland
op dezelfde hoogte, toen op eens een bericht te Londen
kwam, wel geschikt den Nederlandschen ambassadeur uit zijne
rust gevoelig op te schrikken. Vijftien Engelsche schepen
lagen gereed, uit Duins naar het noorden te vertrekken om
de visschers te beschermen; zij, die de „tollen" niet wilden
betalen, zouden „als goeden prijse" genomen worden. Nadere
berichten bevestigden de tijding; den volgenden dag (20 Juli)
zoude de definitieve Instructie aan den admiraal worden afgezonden.
Nu was goede raad duur. Eene audiëntie was onmogelijk
te verkrijgen : de koning had het te druk. Van Beveren bracht
het geheele hof in beweging ; eindelijk gelukte het hem, door
tusschenkomst van de koningin, den keurvorst en den Franschen
ambassadeur ten minste de belofte te verkrijgen, dat de definitieve
beslissing zoude uitgesteld worden totdat de koning
hem gehoord had.
Den 27 Juli kreeg Van Beveren eindelijk te Windsor de dringend
begeerde audiëntie. Zijne taak was moeielijk : hij had nog
geene instructiën en konde dus eigenlijk niets beloven. Zijne
rede had dan ook voornamelijk de strekking om uitstel te ver-
') R.H. 10 Juni 1636.
2) R.H. 12 Juni 1636.
*) Dit besluit schijnt niet gevolgd te zijn ; in de puuten van beschrijving voor
de volgende bijeenkomst werd de zaak zelfs niet genoemd. Eerst onder de punten
van beschrijving voor de daaraanvolgende vergadering van 15 September vindt men
ze onder N°. XXI; de aanval op de haringbnizen was toen trouwens reeds geschied.
(Zie hierna p. 267.)
4 ) R.H. 8 Aug. 1636.