VLAAMSERAAD - Vlaams Parlement

506 (1990-1991) - Nr. 1 [ 1% 1
hun activiteitenverslag blijkt dat sindsdien reeds heel wat onderzoek gepresteerd werd,
gaande van basisonderzoek zoals nieuwe technologie & tewerkstelling, tot onderzoek
rond concrete evoluties op sectorieel- en bedrijfsvlak. Het actieterrein beperkte zich
evenwel teveel op het gevolgenonderzoek.
De belangrijkste uitdaging voor de STV is het uitbouwen van geïntegreerd onderzoek,
met de klemtoon op de sociaal-maatschappelijke context waarin technologische ontwikkelingen
zich afspelen. In de beginfase beperkte STV zich nog teveel tot de studie
van de gevolgen van de technologie, d.w.z. nadat de beslissingen en de fundamentele
oriëntaties reeds zijn genomen.
Om deze heroriëntatie te lanceren heb ik verschillende initiatieven genomen met
betrekking tot STV.
Ik heb de subsidie van de STV verhoogd van 55 miljoen BF in 1989 tot 60 miljoen BF
in 1990 en 199 1 - en aldus STV in de mogelijkheid gesteld haar eigen TA-programma
op te bouwen. Tevens heb ik de Stichting Technologie Vlaanderen de vraag gesteld
om het bestaande aktieprogramma Biotechnologie gt ondig door te lichten op zijn
maatschappelijke aspekten, en eventueel suggesties te formuleren voor een heroriëntatie
van dit programma. De opmerkingen van STVwerden geïntegreerd in het Vlaams
Aktieproe;ramma Biotechnolog;ie. In 1990 heb ik STV betrokken bij de opstartfase van
het impulsprogramma “Nieuwe Materialen” (7).
De oprichting van de Vlaamse Instelling voor Technologisch Onderzoek begin ‘9 l(8)
is in een TA-beleid een verdere stap in de richting van een meer standvastige
institutionele basis van het TA-perspektief. Zoals in 4.2. zal duidelijk worden is de TAinvalshoek
wat VIT0 betreft anders ingevuld dan bij STV.
Ik beschouw het als een belangrijke uitdaging de beide perspectieven van deze
instellingen op een complementaire wijze te laten functioneren binnen het kader van
dit constructief TA-beleid dat ik wens te voeren (9).
TA op alle echelons van de besl.titvorm@g.
Een meer standvastige institutionalisatie op beleidsniveau vormt een essentiële schakel
in een technologiebeleid dat op een TA-perspektief is gebaseerd. Het zou echter naïef
zijn te denken dat met deze institutionalisatie, Technology Assessment een vaste stek
heeft verworven in onze maatschappij. Ik stel vast dat het TA-perspektief nog veel te
weinig meespeelt in de beslissingen die, dagdagelijks bijna, worden genomen in
bedrijven en overheidsinstellingen. .
Uit een onlangs gepubliceerd rapport blijkt trouwens dat Technology Assessment,
ondanks de toenemende institutionalisatie van TA in verschillende Europese landen,
een marginale activiteit gebleven is die de technologie-ontwikkeling niet fundamenteel
heeft beïnvloed (10).
Zie de diskussie in 4.2 en 4.4.
Zie 4.2.
Ik zal de complementaire rol van VIT0 en STV in 4.2. behandelen.
“State of the Art of Technology Assessment” , R.Smits - Report to the 2nd European Congress on
Technology Assessment, november 1990.