Vrijwilligerswerk = Matchmaking. - ERIM

Vrijwilligerswerk = Matchmaking
voorstelling. Vrijwilligers krijgen kilometervergoeding en eventuele parkeerkosten
worden vergoed. De begeleiding vindt in principe plaats van deur tot deur. Er wordt
niet van de vrijwilliger verwacht dat zij ook nog andere werkzaamheden verrichten
(bijv. het aan- of uittrekken van steunkousen) voor of na de activiteit. In een enkel
geval gebeurt dit wel, in onderling overleg tussen de vrijwilliger en de gast.
Ook onder de vrijwilligers met een intensieve betrokkenheid (d.w.z. de kantoorvrijwilligers,
leden van de reserverings- en telefoonteams en de locatiecoördinatoren)
is het verloop vrij laag. De meest genoemde reden voor deze vrijwilligers om hun
vrijwillige inzet te stoppen, is het wisselen van baan, waardoor het vrijwilligerswerk
niet meer te combineren is met andere verplichtingen.
De locatiecoördinatoren worden ondersteund door middel van training, die drie keer
in het jaar aangeboden wordt. Ook regiocoördinatoren en/of initiatiefnemers staan
klaar om hen bij eventuele vragen of problemen te woord te staan. De locatiecoordinatoren
worden gestimuleerd om zichzelf ook in te roosteren als begeleiders
voor avondjes uit. Annerieke Vonk: ‘zo komen zij ook in contact met de senioren
en beleven zij ook plezier en houden ook zij hun inspiratie’.
Op feestdagen en andere bijzondere gelegenheden krijgen de vrijwilligers cadeautjes
en er wordt een aantal keer per jaar een uitje georganiseerd voor de vrijwilligers.
Successen en knelpunten
De jaarlijkse enquête onder deelnemers (senioren) en de evaluatie na afloop van de
uitjes (vrijwilligers) leveren veel positieve reacties op. Zowel de deelnemers als de
vrijwilligers blijken tevreden met hun ervaringen. Bestond Vier Het Leven in 2005
nog uit ongeveer 60 mensen, is de organisatie nu zo gegroeid dat er in het afgelopen
jaar zo’n 6000 aanmeldingen binnenkwamen. Experimenten met bedrijven,
die uitjes organiseren met hun werknemers als begeleiders, zijn ook succesvol
verlopen. Er staan nog meer van dergelijke regelingen met bedrijven op de planning.
Het maatwerk dat nodig is bij een dergelijk initiatief vormt een blijvende en tijdrovende
uitdaging voor de organisatie, evenals de administratie.
Hoewel Vier Het Leven weinig problemen ondervindt in de zoektocht naar vrijwillige
begeleiders, leert de ervaring dat het moeilijker is om mensen te vinden die bereid
zijn om senioren uit verzorgingstehuizen of met speciale behoeften te begeleiden.
Randvoorwaarden
Annerieke Vonk ziet de duidelijke structuur van de organisatie als een succesfactor
van de organisatie, omdat een vaste kern van betaalde krachten de continuïteit
waarborgt. De initiatiefnemers sturen de regiocoördinatoren aan, die vervolgens
hun eigen teams van vrijwillige locatiecoördinatoren aansturen. Elke regiocoördinator
is verantwoordelijk voor ongeveer 150 vrijwilligers. Andere succesfactoren
zijn het telefoonteam, waardoor de coördinatoren vaak in direct contact met de
vrijwilligers komen en de ICT-systemen die gebruikt worden voor de reserveringen.
Financieel gezien ontvangt Vier Het Leven eigen bijdragen van senioren evenals
100