Vrijwilligerswerk = Matchmaking. - ERIM

Vrijwilligerswerk = Matchmaking
is voor de uitvoering van het programma. De meeste regiocoördinatoren zijn
voor acht uur in de week aangesteld, maar afhankelijk van de omvang van het
programma binnen een bepaalde regio kan dat meer of minder zijn. Sinds de start
van Computerwijk, kent de organisatie een verhouding van één betaald uur per
twee vrijwillige uren.
De Computerwijk-methodiek en lesmaterialen zijn inmiddels uitgewerkt in een
programma dat via een franchisestrategie in andere steden uitgezet wordt.
Werving/aansturing vrijwilligers
Volgens directeur/bestuurder Wilma Borgt is er geen sprake van actieve werving,
voor wat betreft nieuwe vrijwilligers. De meeste vrijwilligers melden zich zelf aan.
Aanmelding gebeurt vaak naar aanleiding van mond-tot-mondreclame of als gevolg
van een afgeronde cursus (het komt regelmatig voor dat een cursist uiteindelijk ook
docent wordt).
Bij het opstarten van Computerwijk in een nieuwe plek wordt meer aandacht
besteed aan het vinden van vrijwilligers. In plaats van wervingsacties gaat dit
echter via gesprekken met sleutelfiguren in de buurt. Mond-tot-mondreclame blijft
dus het belangrijkste wervingsmiddel. Er wordt eerst een kleine pilot gestart (vier
tot acht vrijwilligers), om het programma vervolgens op grotere schaal in te zetten
wanneer het aanslaat. Wanneer het uitzonderlijk moeilijk blijkt om voldoende vrijwilligers
te vinden, wordt de plaatselijke vrijwilligerscentrale ingezet. Op sommige
plaatsen worden ook afspraken gemaakt met scholen (bijvoorbeeld in verband met
de maatschappelijke stage), maar dat blijft plaatsgebonden en maakt niet structureel
deel uit van de Computerwijk-methodiek. Wilma Borgt: ’we willen niet afhankelijk
worden van de maatschappelijke stage’.
De bedoeling is dat deelname als docent zo laagdrempelig mogelijk blijft. Toch
moeten docenten aan een aantal eisen voldoen. Om docent te worden moet een
vrijwilliger goed Nederlands spreken. Anders wordt het moeilijk om de trainingen te
volgen en de kennis over te dragen aan de cursisten. Daarnaast moeten docenten
enthousiast zijn en het leuk vinden om computerles te geven. Uiteraard is een basisniveau
aan computervaardigheden vereist, maar deze kunnen ook verder ontwikkeld
worden door training. Het komt vaak voor dat de docenten ‘net iets meer
weten dan de cursisten’. Er is dan ook geen strenge selectieprocedure. De regiocoordinator
bepaalt of een aspirant vrijwilliger wel of geen docent kan worden. Het
afwijzingspercentage is niet precies bekend, maar Computerwijk verwacht dat het
heel laag is. Er wordt geprobeerd om met alle situaties en omstandigheden om te
gaan (bijvoorbeeld vrijwilligers met een psychiatrische achtergrond of een strafblad),
om zoveel mogelijk mensen de kans te geven om docent te worden.
Het werk als docent is heel flexibel opgezet. Een vrijwilliger tekent wel een vrijwilligerscontract,
maar kan de frequentie van cursus geven zelf bepalen. Deze mate
van vrijheid heeft tot doel de intrinsieke motivatie van de vrijwilligers te activeren.
Tot nu toe heeft Computerwijk geen tekort aan vrijwilligers gehad.
45