Hartfalen: epidemiologie, risicofactoren en toekomst

RIVM Rapport 260401006
overblijvende levensverwachting beperkt is en een relatief hoge sterfte te
verwachten is. Daarom gaan we in de volgende paragraaf in op in hoeverre
hartfalen de levensduur verkort.
3.6.4 Simulatie: Verlies in levensverwachting
In Tabel 1 hieronder is weergeven hoeveel ‘levenstijd’ door hartfalen verloren
gaat. De tabel is gebaseerd op berekeningen waarbij gebruik is gemaakt van het
begrip ‘oversterfte’ (excess mortality) ten gevolge van een bepaalde ziekte, dat
gedefinieerd is als het verschil in sterfte tussen mensen met die ziekte en
mensen zonder die ziekte. Het zegt dus niets over de oorzaak van overlijden.
Ook overlijden ten gevolge van ‘co-morbiditeit’ valt onder oversterfte. Het is een
belangrijke parameter in het CZM. Hoe die oversterfte bepaald is en hoe
daarmee het verlies in levensverwachting is berekend is elders beschreven
(Engelfriet et al., 2011). In de tabel zijn tevens een aantal parameters
weergegeven die voor Nederland berekend zijn voor het jaar 2008, op grond van
de gegevens van de huisartsenregistraties.
Tabel 1 Hartfalen en levensloop
Epidemiologische maat Schatting (95% BI)
Incidentie (per 1000) 2,1 (1,7 – 2,6)
Prevalentie (%) 0,8 (0,7 – 0,9)
Gemiddelde leeftijd begin ziekte 77,7 jaar (76,7 – 78,7)
Gemiddelde leeftijd patiënten 78,6 (78,1 – 79,1)
Gemiddelde ziekteduur 4,6 jaar (4,1 – 5,2)
Verloren levensjaren bij patiënten 6,9 jaar (6,0 – 7,9)
‘Oversterfte’* 21.000 (16.000 – 28.000)
* Oversterfte: het aantal overleden patiënten in een jaar min het aantal onder hen dat
overleden zou zijn zonder hartfalen te hebben.
Pagina 40 van 122