Jaarverslag_Mensenhandel-2011 - Centrum voor gelijkheid van ...

Opstart onderzoek
In het kader van het toezicht op verdoken vormen van
prostitutie besteedde de politie aandacht aan bepaalde
websites waar Afrikaanse vrouwen zich als escorte
presenteerden. 227 Na een inhoudelijke analyse van de
gegevens van de website stelden de speurders mogelijke
indicaties van mensenhandel vast. Uit talrijke
klantenrecensies op de voor het publiek toegankelijke
fora van bepaalde websites kon de politie afleiden
dat de huisvesting van de Afrikaanse vrouwen precair
was en ze vermoedelijk in een onwettig verblijfsstatus
tewerkgesteld werden. De politie voerde een buurtobservatie
uit, er werd een gerechtelijk onderzoek opgestart
en de bevoegde onderzoeksrechter gaf de politie
opdracht tot een telefoontap en een bankonderzoek. 228
Uit het gevoerde onderzoek bleek hoe de hoofdbeklaagde
na zijn vestiging in Lanaken op verdoken
wijze een illegale prostitutie- en escort-business had
opgezet en uitgebaat. Via advertenties op websites en
contactadvertenties in dagbladen werden de seksuele
diensten van Afrikaanse meisjes aangeboden. Voor
het ontvangen van de seksklanten huurde de hoofdbeklaagde
een appartement op naam van een Nigeriaanse
stro-vrouw. Zo werd zijn betrokkenheid tot het
appartement volledig afgeschermd. Volgens de politie
zou een eerstelijnscontrole van dit appartement een
dergelijke link niet kunnen blootgelegd hebben. 229
Slachtofferverklaringen
De slachtoffers verbleven onwettig in het land. Het
is net door die precaire en afhankelijke toestand dat
de slachtoffers geen andere keuze hadden dan zich te
laten uitbuiten. De verklaringen van de slachtoffers
illustreerden gedetailleerd hoe ze hier gemanipuleerd,
misleid en geïntimideerd werden. Eén van de slachtoffers
werd fysiek mishandeld en opgesloten toen de
beklaagden ontdekten dat het slachtoffer geld van
klanten achterhield. Toen ze weigerde het geld spontaan
te overhandigen, heeft de beklaagde haar geslagen
in een poging haar zo het geld af te nemen. Hij sloot
haar op in de kamer waar ze verbleef en nam haar gsm
227 Zie ook: Hoofdstuk 3, Good and Bad practices, punt 2.4. Onderzoekstechnieken en
Jaarverslag Mensenhandel en -smokkel 2010, ‘Sociale fraude bestrijden is mensenhandel
voorkomen’, pp.114-117.
228 Zie ook: Hoofdstuk 3, Good and Bad practices, punt 2.4. Onderzoekstechnieken en
Deel 1 Focus, Hoofdstuk 1 Follow the money.
229 Zie ook: Hoofdstuk 3, Good and Bad practices, punt 2.4. Onderzoekstechnieken.
mee, zodat ze niet met de buitenwereld kon communiceren.
Later, na de beëindiging van zijn werk, zou hij
terugkeren om orde op zaken te stellen. Ondertussen
kon het slachtoffer zich echter met de hulp van een
buurman bevrijden.
Slachtofferstatuut via Nederland 230
Eén van de slachtoffers was geïntercepteerd in Nederland
en dreigde daar naar Nigeria gerepatrieerd te
worden. De referentiemagistraat nam toen contact
op met de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) om het
slachtoffer aan België over te dragen en in het Belgische
slachtofferstatuut te plaatsen.
In de gesprekken van de telefoontap had de politie
vastgesteld dat één van de slachtoffers zich samen met
een beklaagde in administratieve hechtenis bevond
in Nederland. Aanvankelijk zaten ze opgesloten in
de gevangenis, later in een gesloten asielcentrum in
het kader van de Nederlandse vreemdelingenwetgeving.
Via EPICC 231 (Euregionaal Politie Informatie
en Coördinatiecentrum) kon de identiteit van beiden
vastgesteld worden en het detentiecentrum in Nederland
waar het slachtoffer opgesloten zat gelokaliseerd
worden.
België heeft toen tweemaal een rogatoire commissie
naar Nederland gestuurd om het slachtoffer te
verhoren. Tijdens deze ontmoetingen bleek het slachtoffer
volgens de politie doordrongen te zijn van ‘een
onwaarschijnlijke maniakale angst voor de noodlottige
impact van voodoobezweringen die over haar
werden afgeroepen’. In het proces-verbaal staat verder
hierover: “Zij gaf een zeer geëmotioneerde indruk
en barstte meermaals in tranen uit. Ze gaf tijdens de
gesprekken de prostitutie toe, hieraan toevoegend dat
ze hierin niet gedwongen werd. Zij gaf aan dat wanneer
zij niets zou verklaren, dat zij terug naar ‘die mannen
in het milieu’ kon stappen en zeggen dat zij niets tegen
de politie verteld had; dan zou haar niets gebeuren.
Zij gaf aan geen verklaring te willen afleggen en dat
zij niets had toe te voegen aan wat we al wisten. Het
slachtoffer zei dat zijzelf slachtoffer is van voodoo-
praktijken en aan nachtmerries lijdt. Ze weet het
230 Zie ook: Hoofdstuk 3, Good and Bad practices, punt 1.2. Internationale samenwerking
slachtoffers.
231 Zie ook: Jaarverslag Mensenhandel en -smokkel 2008, ‘Bestrijden met mensen en
middelen’, p.96.