Leer Siddoer - Kabbalah-arizal.nl

(Puntje in de heilige boeken betekent een komma. Hier is het ook opgemaakt als heilig
boek).
Hij bestaat en er is geen tijd/geen limieten aan Zijn realiteit/bestaan.
(Zie je hoe Dasberg het vertaalt? Ik zei nog dat ik niet zou kijken en niet naar zijn
fouten ga wijzen. Hij zegt: Hij bestaat en Zijn bestaan is niet aan tijd gebonden. Dat is
mooi, maar het staat niet in de tekst.)
Echad w’een jachied b’jichoedo, nelam w’gam ejn sof l’achdoeto.
Hij is één en er is geen ene die is als Zijn enigheid, Hij is verborgen en er is ook geen
einde aan Zijn eenheid.
Ejn lo d’moet hagoef w’eeno goef, lo na’aroch elav k’doesjato.
Hij heeft geen gelijkenis van lichaam (men kan niet in Hem iets bepalen dat lichamelijk
zou zijn. Hij heeft niet iets dat op een lichaam zou lijken.) en er is geen lichaam (niets
materieels zit in Hem. Wij hebben bijv. vier naturen en in Hasjem zit geen één. Onze
geestelijke natuur is wel het dichtst bij Hem, maar ons geestelijke natuur is ondenkbaar
zonder bekleding. Bij ons zitten er altijd lagen van bekleding. De ziel kan niet hier op
aarde komen zonder bekleding, maar bij Hasjem zit absoluut geen lichaam, geen
omhulsels.), men kan niet bepalen/inschatten bij Hem Zijn heiligheid. (Dus ook de mate
van Zijn heiligheid kan men niet inschatten. Als men iets kan inschatten dan is het al
eindig.)
(In de Kabbala leren we over de eigenschappen van z’a, de hele Boom des levens is z’a
van de wereld Atsieloet. We leren daar eigenschappen van z’a in hele andere
terminologie. En hier, de dichter die geïnspireerd werd schrijft Hasjem eigenschappen
toe vanuit het aardse.
Het is geen gebed. Het is a.h.w. geloofsbetuiging wat we hier in dit fragment, Jigdal,
leren.
Vanaf regel 4 zijn inleidende psalmen die ons eigenlijk voorbereiden op het eigenlijke
gebed en dat begint pas op de volgende pagina. Dit is een warming-up a.h.w.).
Kadmon l’chol dawar asjer nivra, risjon w’ejn resjiet l’resjieto.
Hij gaat vooraf aan alles wat geschapen is Hij is de eerste en er is geen begin aan Zijn
eerste zijn. (Of het geen goed Nederlands is, dat doet er niet toe, het zijn de woorden.
Kijk hoe die dichter het Oneindige weergeeft. Hij doet dat geweldig. Je kan zeggen
Hasjem is de eerste, maar als Hij de eerste is dan zit er toch wel ergens een begin van
iets. Hij zegt ons erbij: er is geen begin aan zijn eerste zijn, er is geen uitgangspunt van
zijn eerste zijn. Dat is geweldig. Ons verstand kan het niet grijpen. Uberhaupt, het
mediteren over de oneindigheid van Hasjem geeft enorme oerkrachten aan de mens en
verbondenheid met het eeuwig leven.)
18