Samenvatting VU

Thermoregulatie:
De ruststofwisseling van een neonaat is 2x zo hoog als bij een volwassene. Deze
ruststofwisseling vindt voornamelijk plaats in Hersenen, lever, hart en nieren. De totale
massa van deze organen is bij de zuigeling relatief veel groter dan bij volwassenen;
vandaar!
Extra warmtebehoefte wordt in de eerste paar weken nog niet bevredigd door
spieraktiviteit, maar door verbranding van bruin vetweefsel: tussen schouderbladen,
mediastinum, perirenaal.
De zuigeling heeft ook relatief een véél groter oppervlak ==> relatief veel meer
warmteverlies!
Neutrale omgevingstemperatuur: Als de warmteproduktie in evenwicht is met het
warmteverlies ==> zo laag mogelijk energieverbruik.
Bij dalende omgevingstemperatuur ==> kouderespons: verhoging tot maximaal 3x het
basismetabolisme. Het kind houdt hierbij een konstante lichaamstemperatuur, maar
verliest veel energie!!
Bij stijgende omgevingstemperatuur: -perifere vasodilatatie
-hyperventilatie (kost spierarbeid, weinig effect).
-transpiratie; niet bij pretermen, pas na 36 weken!
Metabole adaptatie (glucosestofwisseling):
Bij a termen is een halve dag postpartum de glycogeenvoorraad in de lever al uitgeput!!
De glucosegehoefte neemt toe en enkele uren postpartum is de glucosewaarde in het
bloed nog maar zeer gering. Door voedselinname en geaktiveerde gluconeogenese wordt
het glucose toch op een “gezond” pijl gehouden.
Langdurige hypoglycaemie kan leiden tot hersenbeschadiging of irreversiebele ander
neurologische beschadiging: oligofrenie en spasticiteit!
Na de geboorte moet met verdacht zijn op hypoglycaemie bij:
Geringe endogene glucoseproduktie: asfyxie neonatorum, hypothermie, ondervoeding,
preterme geboorte, stofwisselings/endocriene stoornis.
Gering glucosetransport naar weefsels: bij hyperviscositeit.
Verhoogde glucose-afgifte: hyperinsulinaemie (kind van diabetische moeder!).
Akute problemen bij de Geboorte:
Asfyxie:
Asfyxie = stoornis in zuurstofvoorziening, gepaard met hypoxie, hypercapnie en
acidose.
Apgar-score na 5 min ==> Normaal (7-10) ; Matige asfyxie (4-6) ; ernstige asfysie
(0-3).
De Apgarscore is een beter graadmeter voor de korte termijn (sterfte) dan voor de lange
termijn (het ontstaan van spasticiteit).
Asfyxie kan zowel gevolg als oorzaak zijn van respectievelijk postnatale en prenatale
ademhalingsproblemen.
11