Samenvatting VU

- Totaal aantal lipiden neemt toe in de zwangerschap ==> sterkere bindingscapaciteit
voor steroïdhormonen ==> hogere hormoonspiegels.
- Bloed vertoont verminderde fibrinolytische aktiviteit tijdens zwangerschap en baring.
Dit is 1 uur postpartum weer genormaliseerd!! Het gehalte aan fibrinogeen verdubbelt
==> heeft grote invloed op de BSE-stijging tot 30-100 mm.
Veranderingen in Nieren en Urinewegen:
Agv de hyperaemie worden de nieren groter en zwaarder. De ureteren verwijden door:
1) relaxatie van glad spierweefsel o.i.v. progesteron (uit placenta).
2) compressie vd ureteren door de uterus. Vnl rechts: sigmoïd beschermt tegen
compressie!
3) algemene verslapping van bindweefsel in het gehele lichaam.
In zwangerschap is de kans op cystitis en pyelonefritis STERK verhoogd!! Oorzaken:
- zwangere uterus duwt de blaas omhoog en strekt de blaashals ==> urineretentie.
- Algemene relaxatie ==> eerder vesico-ureterale reflux.
Door toegenomen plasmavolume ==> GFR neemt met 50% toe!!
Glucosurie kan 10x hoger zijn dan bij niet-zwangeren!! (agv HPL-hormoon).
Veranderingen in spijsvertering en stofwisseling:
In het tweede trimester, na verdwijning van ochtendmisselijkheid ==> Toegenomen
eetlust!!
Zwangerschapslusten: overmatig eten van augurken, zure haring, drop, tandpasta, zeep,
etc!
Dmv toename in bloedvolume en stapeling van vet legt de moeder al reserves aan lang
voordat ze voor de foetale ontwikkeling noodzakelijk zijn. Extra calorische behoeften in
de zwangerschap worden al gedekt door het gebruikelijke Westerse dieet: “eten voor
twee” is overbodig!
De gingiva van een zwangere zijn vaak gezwollen en bloeden gemakkelijk agv de
hyperaemie en de algehele bindweefselverweking. Ook komt frequent gingivitis voor.
De distale oesophagussphincter reageert minder op stimuli ==> zuurbranden. Door de
tevens vertraagde maagmotiliteit en de verhoogde intra-abdominale druk ontstaat de
zwangerschapsmisselijkheid! Verder heeft de vertraagde maagdarmmotiliteit gevolgen
als:
- Oesophagusreflux met aspiratie van zure maaginhoud (Mendelson-syndroom).
- Obstipatie.
De lever vertoont wat betreft struktuur, hemodynamiek en functie GEEN verandering!
Wel extra conjugatie van placentaire hormonen en toenamen van fibrinogeenproduktie.
Veranderingen in Longen en ademhaling:
De hoek van de onderste ribbenboog verandert van 70° naar 100°. ==> het diafragma
komt hoger te liggen, dus zowel het residuaalvolume als totale longcapaciteit worden
kleiner!
Dit ontstaat NIET door toegenomen intra-abdominale druk(!), want het gebeurt al vroeg
in de zwangerschap. De oorzaak is waarschijnlijk het verweken van bindweefsel.
27