Doctoraatstrajecten in Vlaanderen - Universiteit Gent

Hoofdstuk 7. Statuuthoppen
de junior onderzoekers die tussen de één en twee jaar waren aangesteld, was 19% minstens
eenmaal van statuut veranderd, terwijl eenzelfde percentage junior onderzoekers
die tussen de twee en vier jaar waren aangesteld minstens tweemaal van statuut veranderde.
Om deze reden werden alle junior onderzoekers met een aanstelling van minder
dan één jaar uit de analyses geweerd. Ten tweede moet iedereen voldoende lang gewerkt
hebben om zijn doctoraat te kunnen behalen. Om deze reden rekenen we de gegevens
niet mee van personen die nog geen vijf jaar in de databank waren opgenomen 11 . Ten
derde werden personen die enkel in ‘overige’ statuten 12 hebben gewerkt (al dan niet in
combinatie met onderbrekingen van meer dan één maand), uit de analyses geweerd. De
analyses worden bijgevolg uitgevoerd op 17063 junior onderzoekers.
Sequentie-analyse geeft beschrijvende informatie over de sequenties zoals de lengte
(hoeveel elementen komen er voor in het totaal) en de verschillende elementen in de
sequentie (in dit geval de verschillende statuten); en biedt de mogelijkheid om een overzicht
te krijgen in de verschillende vormen van statuuthoppen (zie Tabel 7.3). Er zijn in
totaal 1224 verschillende combinaties van statuten. Hoewel dit veel lijkt, is dit maar 7%
van alle mogelijke combinaties die er kunnen gemaakt worden voor 17063 junior
onderzoekers met zes verschillende soorten statussen en een maximum lengte van 14
elementen. Dit wil zeggen dat er een vrij grote concentratie is van dezelfde combinaties
– een aanduiding dat er gemakkelijk kan worden geclusterd. Van alle junior onderzoekers
blijkt 46,3% een stabiele loopbaan te hebben: ze werken in één en hetzelfde statuut
tot het doctoraat of tot ze uitstromen zonder doctoraat. Iets meer dan de helft verandert
dus minstens eenmaal van statuut of heeft op zijn minst een onderbreking gehad
van meer dan één maand. 29,7% van alle junior onderzoekers heeft een sequentie van
drie elementen of meer. Drie elementen hoeven daarvoor niet noodzakelijk drie verschillende
statuten te zijn (ter vergelijking bij Figuur 7.3: deze bestaat uit drie elementen,
maar twee verschillende statuten A en B). Het kan evengoed gaan om een onderbreking
tussen twee dezelfde statuten. 21,1% van de junior onderzoekers heeft drie of meer
verschillende sequenties in zijn of haar aanstellingscarrière. Er zijn vier junior onderzoekers
die erin geslaagd zijn om in alle statuten gewerkt te hebben en die ook minstens
één onderbreking van meer dan een maand gehad hebben.
11. In de hoofdstukken waar indicatoren omtrent het behalen van het doctoraat worden besproken, worden
in regel enkel indicatoren besproken over junior onderzoekers die minstens acht jaar in de databank zitten
(tijd tussen eerste wetenschappelijk contact en het einde van de databank, i.e. 30/9/2009). Hier ligt
de focus op de overgang tussen statuten, waarbij er voor werd geopteerd om deze limiet te verkorten naar
vijf jaar. Dit omdat er weinig doctoraten worden behaald binnen vijf jaar, terwijl er wél veel statuuthoppen
plaatsvindt binnen deze periode. Concreet komt dit erop neer dat alle personen die begonnen zijn
na 1 oktober 2004, niet worden meegenomen in deze analyses.
12. Dit zijn overige juniorstatuten zonder doctoraatsdoeleinde (7), vrijwillige medewerkers (8) en de rest (R)
101